ญ
ตัวอักษรไทย / From Wikipedia, the free encyclopedia
ญ (หญิง) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 13 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฌ (เฌอ) และก่อนหน้า ฎ (ชฎา) ออกเสียงอย่าง ย (ยักษ์) เมื่อเป็นพยัญชนะต้น และออกเสียงอย่าง น (หนู) เมื่อเป็นพยัญชนะสะกด จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ญ หญิง” อักษร ญ มีเครื่องหมายอยู่ข้างใต้ เรียกว่า เชิง แต่นิยมตัดเชิงออกเป็น เมื่อเขียนคำที่มีสระอุ หรือสระอู เช่น กตัญญู [1]
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรไทย, รูปพยัญชนะ ...
อักษรไทย | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ญ | |||||||
รูปพยัญชนะ | |||||||
ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
รูปสระ | |||||||
ะ | –ั | า | –ํ | –ิ | ' | " | |
–ุ | –ู | เ | โ | ใ | ไ | –็ | |
อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
รูปวรรณยุกต์ | |||||||
–่ | –้ | –๊ | –๋ | ||||
เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
–์ | –๎ | –ฺ | |||||
เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
ฯ | ฯลฯ | ๆ | |||||
๏ | ๚ | ๛ | ┼ |
ปิด
อักษร ญ ตรงกับตัวเทวนาครี "ञ" ภาษาฮินดีแทนด้วยเสียงเสียงนาสิกเพดานแข็ง [ɲ] และกลุ่มภาษาไทเกือบทั้งหมดใช้เสียงนี้เช่นกัน ยกเว้นภาษาไทยกลางที่มีถิ่นสุโขทัยเท่านั้นที่ใช้ ภาษาไทยกลางถิ่นอื่นแทนด้วยเสียงเปิดเพดานแข็ง [j] และพยัญชนะสะกด ให้เสียงนาสิกปุ่มเหงือก [n] กรณีทับศัพท์ภาษาต่างประเทศใช้แทนเสียง /ɲ/ ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะสะกด เช่น España เอสปัญญา