Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ (เกาหลี: 김포국제공항) หรือรู้จักกันในชื่อ ท่าอากาศยานคิมโพ (IATA: GMP, ICAO: RKSS) ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของโซล ห่างจากย่านใจกลางประมาณ 15 กิโลเมตร เคยเป็นท่าอากาศยานหลักของเกาหลีใต้ ก่อนถูกแทนที่ด้วยท่าอากาศยานนานาชาติอินช็อนในปี ค.ศ. 2001 สถิติปี ค.ศ. 2014 มีผู้โดยสาร 21,566,946 คน นับว่ามากเป็นอันดับที่ 3 ของประเทศ รองจากอินช็อนและเชจู
ท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ 김포국제공항 金浦國際空港 Gimpo Gukje Gonghang Kimp'o Kukche Konghang | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
บริเวณอาคารผู้โดยสารภายในประเทศ | |||||||||||||||
ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||||||
การใช้งาน | สาธารณะ | ||||||||||||||
ผู้ดำเนินงาน | การท่าอากาศยานเกาหลี | ||||||||||||||
พื้นที่บริการ | โซล | ||||||||||||||
ที่ตั้ง | เขตคังซอ โซล ประเทศเกาหลีใต้ | ||||||||||||||
ฐานการบิน | |||||||||||||||
เหนือระดับน้ำทะเล | 58 ฟุต / 18 เมตร | ||||||||||||||
เว็บไซต์ | [1] | ||||||||||||||
แผนที่ | |||||||||||||||
ทางวิ่ง | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
สถิติ (2014) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ข้อมูลจาก KAC[2] |
ท่าอากาศยานถูกสร้างประมาณปี ค.ศ. 1939–1942 เป็นช่วงระหว่างภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น
ท่าอากาศยานคิมโพได้เป็นฐานทัพหลักของกองทัพสหรัฐอเมริกาในช่วงสงครามเกาหลี ในชื่อ เค-14
วันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ. 1950 กองทัพเกาหลีเหนือ ได้บุกโจมตีเกาหลีใต้ ก่อให้เกิดชนวนสงครามขึ้น และเครื่องบินที่นี่ (ซี-54 สกายมาสเตอร์) ได้เสียหายไป 1 ลำ ทำให้อเมริกาต้องอพยพผู้คนรวม 748 คนออกจากท่าอากาศยานคิมโพและซูว็อน[3] บ่ายวันนั้น เครื่องบินเอฟ-82 ทวินมัสแตง จำนวน 5 ลำ ได้นำเครื่องบินซี-54 สกายมาสเตอร์ จำนวน 4 ลำออกจากคิมโพ เมื่อเห็นว่าซี-54 หนึ่งลำถูกทำลายที่ซูว็อนโดยเครื่องบิน KPAF ลาว็อคกิน ลา-7 5 ลำ ต่อมา เครื่องบิน LA-7 จำนวนหนึ่ง ถูกยิงโดยเครื่องบินของอเมริกา[4] ไม่กี่วันต่อมา เครื่องบินเอฟ-80ซี 4 ลำ ได้ยิงเครื่องบิน อิลยูชิน อิล-10 จำนวน 4 ลำ ตกที่คิมโพ[3]
คิมโพถูกยึดครองโดย KPA หลังจากการยึดครองโซลในวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 1950 วันถัดมา เครื่องบินบี-29 8 ลำ ได้ระเบิดคิมโพและย่านรถไฟโซล[3] ต่อมาในเดือนกรกฎาคม KPAF ได้ใช้ฐานที่ตั้งนี้ในการโจมตีกองทัพสหประชาชาติ ต่อมาวันที่ 10 กรกฎาคม เครื่องบินยัก-7 จำนวนเจ็ดลำ ได้มาซ่อนอยู่ที่คิมโพ เพื่อใช้โจมตีสหประชาชาติที่ช็องจู ซึ่งวันถัดมาก็ได้ทำการระเบิดเครื่องเอฟ-80 บางลำในบริเวณนี้ ในวันที่ 15 กรกฎาคม กองทัพอเมริกาได้บุกคิมโพอีกครั้ง และได้ทำลายเครื่องบินยัก-7 จำนวนสองถึงสามลำ รันเวย์ก็ได้รับเสียหาย[5] ในวันที่ 5 สิงหาคม กองทัพอากาศที่ห้าได้บุกคิมโพ และทำลายเครื่องบินอีก 9 ลำ[6]
เมื่อสงครามอินช็อนเริ่มขึ้นในวันที่ 15 กันยายน ค.ศ. 1950 กองทัพแบตตาไลออนที่สอง ได้ยึดคิมโพในวันที่ 17 กันยายน[7] และคิมโพถูกควบคุมโดยกลุ่มกองทัพ และเช้าวันที่ 18 กันยายน กองทัพสามารถรักษาลานจอดให้ปลอดภัยได้ ซึ่งลานจอดก็อยู่ในสภาพดีเยี่ยม เนื่องจากเกาหลีเหนือไม่สามารถทำลายมันได้[8] วันที่ 19 กันยายน กองทัพวิศวกรรมอเมริกาได้ทำการซ่อมทางรถไฟ 13 กิโลเมตร และซ่อมเครื่องบิน 32 ซี-54 ให้บินได้เหมือนเดิม ซึ่งกลุ่มทหาร VMF-212 ก็ถือเป็นกลุ่มแรก ๆ ที่ขึ้นเครื่องบินจากคิมโพไปย็อนโป ในวันที่ 25 กันยายน กองทัพวิศวกรรมได้ทำการซ่อมแวมรันเวย์ยาว 6,000 ฟุต (1,800 เมตร) ให้กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิม[9] วันที่ 6 ตุลาคม กลุ่ม USAF ได้มาควบคุมท่าอากาศยานต่อจาก USMC[3]
ต่อมาทหารอเมริกาถูกโจมตีที่เส้นขนานที่ 38 ในวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 1951 นายพลริดจ์เวย์ จึงได้สั่งให้ทหารถอนกำลังย้ายลงไปทางใต้ ทำให้กัมโปถูกจีนและเกาหลีเหนือยึดครอง
กองทัพอเมริกาได้กลับมาอีกครั้งในเดือนมกราคม ค.ศ. 1951 และได้ทำการบุกโจมตีจีนและเกาหลีเหนือที่คิมโพในวันที่ 25 มกราคม ทำให้จีนและเกาหลีเหนือต้องย้านไปที่ราบลุ่มแม่น้ำฮัน และในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1951 กองทัพได้กลับมายึดครองคิมโพอีกครั้ง[10]
วันที่ 21 กันยายน ค.ศ. 1953 นักบินชาวเกาหลีเหนือ โน คัม-ซ็อก ได้นำเครื่องบินเอ็มไอจี-15 ลงจอดที่คิมโพ
ในปี ค.ศ. 1958 คิมโพได้กลายเป็นท่าอากาศยานนานาชาติของโซล มีเที่ยวบิน 226,000 เที่ยวต่อปี ท่าอากาศยานมีอาคารผู้โดยสารในประเทศ 1 แห่ง และระหว่างประเทศ 2 แห่ง ต่อมาเที่ยวบินระหว่างประเทศส่วนใหญ่ได้ย้ายไปที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินช็อน ปัจจุบันคิมโพมีรันเวย์สองทาง (3600 เมตร × 45 เมตร และ 3200 เมตร× 60 เมตร) อาคารผู้โดยสาร 2 แห่ง อาคารสินค้า 1 แห่ง
ท่าอากาศยาน ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของแม่น้ำฮัน ชานกรุงโซล (ชื่อคิมโพ มาจากชื่อเมืองแถวนั้น)
ท่าอากาศยานคิมโพ ได้ทำการเปิดเที่ยวบินใหม่ ดังนี้
สายการบินที่เคยมาลงที่ท่าอากาศยานคิมโพ แต่ยกเลิกไปแล้ว ได้แก่ แอร์นิวซีแลนด์, แอนเซตต์ออสเตรเลีย (ปิดกิจการ), คอนติเนนตัล แอร์ไลน์ (ยุบรวมกับยูไนเต็ดแอร์ไลน์), ไอบีเรียแอร์ไลน์, คูเวตแอร์เวย์, เลาดาแอร์ (ยุบรวมกับออสเตรียนแอร์ไลน์), ควอนตัส (ขนส่งเฉพาะสินค้า), ซาอุเดีย, สวิสแอร์ (ปิดกิจการ), วีเอเอสพี (ปิดกิจการ),การบินไทย
ท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพให้บริการทั้งเที่ยวบินภายในประเทศ และเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังประเทศญี่ปุ่น ไต้หวัน และจีน
สายการบิน | จุดหมายปลายทาง
|
---|---|
โคเรียนแอร์ | เชจู, ซาช็อน, เซี่ยงไฮ้–หงเฉียว, โตเกียว–ฮาเนดะ, ปักกิ่ง–นครหลวง, ปูซาน, ยอซู, อุลซัน, โอซากะ–คันไซ |
จินแอร์ | เชจู |
เจแปนแอร์ไลน์ | โตเกียว–ฮาเนดะ |
เชจูแอร์ | เชจู, ปูซาน, โอซากะ–คันไซ |
ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ | ปักกิ่ง–นครหลวง |
ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ | เซี่ยงไฮ้–หงเฉียว |
ไชนาแอร์ไลน์ | ไทเป–ซงชาน |
เซี่ยงไฮ้แอร์ไลน์ | เซี่ยงไฮ้–หงเฉียว |
ทีเวย์แอร์ | เชจู, ไทเป–ซงชาน |
ออลนิปปอนแอร์เวย์ | โตเกียว–ฮาเนดะ |
อีวีเอแอร์ | ไทเป–ซงชาน |
อีสตาร์เจ็ต | เชจู, ไทเป–ซงชาน, ปูซาน |
เอเชียนาแอร์ไลน์ | ควังจู, เชจู, เซี่ยงไฮ้–หงเฉียว, โตเกียว–ฮาเนดะ, ปักกิ่ง–นครหลวง, ยอซู, โอซากะ–คันไซ |
แอร์ไชนา | ปักกิ่ง–นครหลวง |
แอร์โซล | เชจู |
แอร์ปูซาน | เชจู, ปูซาน, อุลซัน |
สายการบินที่มีผู้ใช้บริการสูงสุด ที่ท่าอากาศยานคิมโพ ในปี ค.ศ. 2012
อันดับ | สายการบิน | จำนวนผู้โดยสารในประเทศ (คน) | จำนวนผู้โดยสารระหว่างประเทศ (คน) | รวมทั้งหมด | % |
---|---|---|---|---|---|
1 | โคเรียนแอร์ | 4,876,772 | 1,189,804 | 6,066,576 | 31.22% |
2 | เอเชียนาแอร์ไลน์ | 3,202,570 | 1,004,217 | 4,206,787 | 21.65% |
3 | เชจูแอร์ | 1,584,560 | 213,353 | 1,797,913 | 9.25% |
4 | สายการบินทีเวย์ | 1,576,329 | 27,536 | 1,603,865 | 8.25% |
5 | จินแอร์ | 1,529,612 | 224 | 1,529,836 | 7.87% |
6 | อีสเตอร์เจ็ต | 1,364,448 | 18,895 | 1,383,343 | 7.12% |
7 | แอร์ปูซาน | 1,200,356 | 1,200,356 | 6.18% | |
8 | เจแปนแอร์ไลน์ | 655,035 | 655,035 | 3.37% | |
9 | ออลนิปปอนแอร์เวย์ | 545,250 | 545,250 | 2.81% | |
10 | เซี่ยงไฮ้แอร์ไลน์ | 101,240 | 101,240 | 0.52% |
หน่วยงานการสืบสวนอุบัติเหตุทางรถไฟและเครื่องบิน (ARAIB) ได้ทำห้องตรวจสอบความปลอดภัยของท่าอากาศยาน[13] ถึงแม้หน่วยงานการสืบสวนอุบัติเหตุทางเครื่องบินเกาหลี (KAIB) จะเข้ามาแทนที่ แต่ก็ยังคงมีห้องนั้นอยู่เช่นเดิม[14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.