poč. godine - Izaslanstvo beogradskog crkveno-narodnog sabora stiže u Beč: traži opoziv deklaratorija iz 1727. i '29. kojima su sužene srpske povlastice. Eugen Savojski obećava da će se zauzeti za srpsku stvar.[1]
28. 1. (17. 1. po j.k.) - Umro hetman Zaporoške vojskeDanilo Apostol - sledeći je Kiril Razumovski 1750-64, nakon čega je položaj ukinut.
22. 2. - RzPN: ruske trupe otpočinju opsaduDanziga, gdje se sklonio, od većine izabrani, poljski kralj Stanislaw I Lesczynski.
27. 2. - Španski kralj Filip V proklamuje nameru da povrati napuljsku kraljevinu od austrijskog vicekralja - njegov sin Karlo, vojvoda Parme, kreće prema Napulju sledećeg meseca. Austrijanci su zauzeti u Lombardiji a papa ga propušta.
10. 5. - Karlo Burbon trijumfalno ulazi u Napulj, njegov otac Filip ga priznaje za suverenog kralja. Karlo ostaje u zemlji do 1759. kada nasleđuje španski presto (do 1788). Burboni ostaju u Napulju do 1861, s pauzama 1799. i 1806-15 (na Siciliji bez pauze).
25. 5. - Rat za poljsko nasljedstvo: Bitka kod Bitonta u kojoj španske trupe nanose odlučujući poraz austrijskim snagama u Južnoj Italiji. Grof od Montemara proizveden u vojvodu.
25. 5. - 5. 6. - RzPN, talijanski teatar - Bitka za Colorno u vojvodstvu Parmi: nakon što su Mersijeve habsburške snage zauzele palatu u Colornu, franko-pijemontske snage su ih istisnule.
27. 5. - Pobuna robova, Akwamua iz dan. Gane, na danskom antilskom otoku Sankt Jan: franko-švajcarske trupe su povratile kontrolu na otoku - čišćenje preostalih pobunjenika traje do avgusta, mnogi zemljoposednici se tada sele na Saint Croix.
6. 6. - Završeni izbori u Velikoj Britaniji: Walpoleovi whigovci zadržavaju većinu, sa 330 mandata, 85 manje nego ranije.
12. 6. - RzPN, Opsada Philippsburga: francuski komandant maršal James FitzJames, 1. vojvoda od Berwicka je poginuo tijekom obilaska opsadnih radova.
Opsada Philippsburga i pogibija vojvode od Berwicka
12. 6. - Mladi Carl Edzard postaje grof Istočne Frizije - nespreman je, staleži ga ne priznaju, grofovija će nakon njegove smrti 1744. pripasti Pruskoj.
17. 6. - Francuski komandant u Italiji, maršal general Claude Louis Hector de Villars umire od bolesti u Torinu.
29. 6. - RzPN, Bitka na Svetog Petra kod Parme: skupa franko-sardinska pobeda, poginuo je habsburški komandant feldmaršal Mercy.
29. 6. - Deportovani prvi protestantski landleri iz uže Austrije u Transilvaniju.
30. 6. - Rat za poljsko nasljedstvo: Poljski garnizon u Danzigu se predaje Rusima, nakon što je odbijen pokušaj francuskogekspedicionog korpusa da deblokira grad.
Stanislaw bježi u Königsberg pa u Francusku, gdje će biti posljednji vojvoda Lorene 1737-66.
August III od Saksonije ostaje vladar Poljske-Litvanije do 1763, mada je rijetko u zemlji - upravu u rukama ima Heinrich von Brühl a u Poljskoj su moćni magnati.
Jul/Srpanj – Septembar/Rujan
16. 7. (5. 7. po j.k.) - Mitropolit Vićentije Jovanović prekoreva u pastirskoj poslanici Beograđane jer su povukli decu iz škola, preti im lišavanjem crkvene službe ako ih ne vrate za 40 dana.[2] Mitropolit je ove godine propisao Pravila za učitelje i učenike slovensko-latinskih i malih slovenskih škola i Disciplinska pravila za seminariste Seminara.[3]
18. 7. - Rat za poljsko nasljedstvo: Kapitulacijom garnizona francuskim snagama završena opsada tvrđave Philippsburg čime francuske snage stiču nadmoć u dolini Rajne.
19. 7. - Rat za poljsko nasljedstvo: Bitka kod Guastalle u kojoj francuske i sardinijske snage nanose poraz austrijskim snagama u sjevernoj Italiji.
6. 8. - Španjolske burbonske trupe nakon opsade zauzimaju Gaetu u Napuljskom kraljevstvu.
2. 9. - Burbonske trupe vojvode od Montemara zauzimaju Palermo, zatim i ostatak Sicilije, Montemar je vicekralj do 1737 (Mesina, Sirakuza i Trapani odolevaju do 1735).
septembar - Gen. Johann Andreas von Hamilton je zapovednik Tamiškog Banata umesto poginulog grofa Mercyja (do smrti 1738).
21. 9. - Carski reskript popušta vrlo malo u pogledu srpskih povlastica, isključen fiskus iz deobe zaostavštine srpskih episkopa.[1]
17. 10. - Skup Beograđana osuđuje mitropolita Vićentija jer je primio reskript od prošlog meseca, ovaj u kasnu jesen odlazi u Beč, gde će dobiti zaštitno pismo za narod.[1]
jesen - Počinje konfrontacija između Ruskog i Osmanskog carstva zbog turskog mešanja u persijske poslove, odn. kozačkih upada u nogajska sela[4] (rat počinje sledeće godine).
5. 11. - Rat za poljsko nasljedstvo: Pristaše Stanislawa Lesczynskog u Poljskoj formiraju tzv. Dzikowsku konfederaciju - otpor traje do 1736.
novembar - Iz evropskog dela Turske ne smeju se izvoziti konji i oružje.[5]
24. 11. - Silvestar Ivanović imenovan za marčanskog grkokatoličkog episkopa (do 1735).
24. 12. - Španjolski dvor, Alkazar u Madridu, izgorio na Badnjak.
Kroz godinu
Pravoslavci Varaždinskog generalata dobili episkopa - Simeon Filipović (do 1743), raniji kostajnički đakon, koga su bansko-katoličke vlasti oterale sa Banije.[6]. Sedište mu je manastir Lepavina, tj. Severin, dok je manastir Marča za sada ostao grkokatoličkim monasima.
Slavonski gen. Khevenhüller daje prijedloge za poboljšanje položaja krajišnika - car odobrava iduće godine, ali stvari se razvlače.[8]
Rumelijskom valiji u Niš su dva puta stizali fermani da istrebi drumske razbojnike; ljudi se ponovo upisuju u janičare radi izbegavanja dažbina i masovno doseljavaju u gradove na štetu poljoprivrede.[9]
Umro niški mitropolit Joanikije, naslediće ga Georgije Popović (1735-37, zatim temišvarski 1745-57). Kadija je Joanikijeve stvari popisao i dao na javnu prodaju - vladike su zbog turske pohlepe bile stalno u dugovima a živeli u bedi.[10]
Srbi, iseljeni iz Nemačkog Beograda 1726, sazidali Crkvu Roždestva sv. Jovana Preteče u Donjoj srpskoj varoši (Savamali). Ikonostas je naslikao Georgije Stojanović, a u gradu je boravio i Hristofor Žefarović[11]
Izvoz (Austrije?) iznosi 300.000 forinti, od čega je 220.000 stoka.[12]
U Sremskim Karlovcima izvedena barokna školska drama "Traedokomedija (o caru Urošu)" Emanuela Kozačinskog - prva novovremena srpska predstava.
Mađarska pobuna u okolini Segedina, protiv regrutacije, a zatim agrarnog karaktera - dogodine na vrhuncu.[13]
