wieś w województwie podkarpackim, powiecie przemyskim, gminie Dubiecko Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Śliwnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko[3]. Leży nad potokiem Śliwnica.
| wieś | |
 Panorama Śliwnicy z góry Chełm | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
290-440 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2019) |
568[1] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-750[2] |
| Tablice rejestracyjne |
RPR |
| SIMC |
0601076[3] |
Położenie na mapie gminy Dubiecko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
 49°51′14″N 22°24′47″E[4] | |
Wieś zajmuje powierzchnię 1086 ha i zamieszkuje ją niespełna 700 mieszkańców.
Śliwnica położona jest w północnej części gminy. Od północy sąsiaduje z gminą Kańczuga oraz z Huciskiem Nienadowskim i Nienadową, od południa z Dubieckiem, natomiast od zachodu z Przedmieściem Dubieckim i Drohobyczką. Miejscowość otaczają góry wznoszące się na wysokość ponad 400 m n.p.m.
Podczas prac archeologicznych w 1992 r. na terenie wsi znaleziono fragmenty ceramiki z epoki wczesnego brązu świadczące o obecności tutaj przedstawicieli kultury Chłopice–Vesele.
Wieś powstała w 1484 r. Pierwotnie zwana była Starą i Nową Śliwnicą. W 1552 r. wieś liczyła 15 gospodarstw, znajdował się tutaj młyn o jednym kole. W II poł. XV w. z Katarzyną Śliwnicką ze Śliwnicy ożenił się Jan Bobola dzierżawca Strachociny. Ich potomkiem był św. Andrzej Bobola. W 1590 r. Śliwnica została sprzedana oboźnemu koronnemu Stanisławowi z Siecina Krasickiemu[6].
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Śliwnica Dolna i Górna byli Aleksander i Henryka hr. Krasiccy[7].
W 1857 r. wieś liczyła 563 mieszkańców, a właścicielką jej była Aleksandra Hrabina Konarska.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.
W latach 1945–1947 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków[8].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.
Zachowały się tutaj również z czasów nowożytnych pozostałości huty szkła, na co wskazują fragmenty kamieni ze szkliwem i żużla szklanego.
Wartym zobaczenia jest dawny budynek szkoły, znajdujący się w dolnej części miejscowości. Obecnie istnieje w nim Regionalna Izba – niewielkie muzeum przedmiotów z XIX i XX wieku. W pobliżu budynku obecnej Szkoły Podstawowej znajduje się kilka okazałych dębów szypułkowych, są one pomnikami przyrody, a stanowią pozostałość po dawnym folwarku.
W Śliwnicy znajduje się Szkoła Podstawowa, OSP, Leśniczówka Nadleśnictwa Kańczuga.
