znacznik

znacznik (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	znacznik	znaczniki
dopełniacz	znacznika	znaczników
celownik	znacznikowi	znacznikom
biernik	znacznik	znaczniki
narzędnik	znacznikiem	znacznikami
miejscownik	znaczniku	znacznikach
wołacz	znaczniku	znaczniki

(1.1) książk. symptom, oznaka czegoś^[1]

(1.2) chem. substancja używana do wykrycia zaistnienia jakiegoś procesu^[2]

(1.3) biol. med. sekwencja peptydowa dołączana do białka w celu ułatwienia jego detekcji, oczyszczania lub zwiększenia rozpuszczalności; zob. też Znacznik (inżynieria genetyczna) w Wikipedii

(1.4) inform. znak lub słowo kluczowe przypisywane określonemu fragmentowi tekstu lub plikowi multimedialnemu

(1.5) w stenografii znak, litera lub kilka liter oznaczające wyraz w danym systemie stenograficznym; zob. też Znacznik (stenografia) w Wikipedii

(1.6) ogrod. roln. narzędzie do robienia bruzd lub punktów pod sadzenie lub sianie

(1.7) roln. część siewnika zapewniająca równoległość pasów siewnych

(1.8) leśn. nóż używany do oznaczania drzew^[3]

(1.9) techn. narzędzie do wykreślania linii i punktów przy trasowaniu przestrzennym

(1.10) sport. przedmiot oznaczający odległość lub miejsce

odmiana:

(1.1-10)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) tag

(1.8) ryszpak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. znak mrz, wyznacznik mrz, znaczenie n, znakownik mrz

czas. znaczyć ndk., wyznaczać ndk., wyznaczyć dk.

przysł. znacznie

przym. znaczący

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. znak + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.3) tag; (1.4) tag

źródła:

1. Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
2.  Hasło „znacznik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3.  Hasło „znacznik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.