zaranie

zaranie (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zaranie	zarania
dopełniacz	zarania	zarani / zarań[1][2]
celownik	zaraniu	zaraniom
biernik	zaranie	zarania
narzędnik	zaraniem	zaraniami
miejscownik	zaraniu	zaraniach
wołacz	zaranie	zarania

(1.1) książk. świt, wczesny ranek

(1.2) przen. początek, pierwszy okres czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Każda z tych dzielnic ma już obecnie, u swego zarania, po kilkanaście tysięcy mieszkańców z hakiem, tak więc z usług przeładunkowych Dworca Południowego korzysta dziennie populacja rzędu Radomia, Kielc, Białegostoku^[3].

składnia:

kolokacje:

(1.2) od zarania dziejów • u zarania dziejów • w zaraniu dziejów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pora dnia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. zaranny

związki frazeologiczne:

od zarania

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: świt

źródła:

1. Hasło „zaranie” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 978.
2. Hasło „zaranie” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1447.
3. Kultura, nr 6, Warszawa, 1978 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.