dzieje

dzieje (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʥ̑ɛ̇jɛ], AS: [ʒ́ėi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ogół zdarzeń, które wydarzyły się dawniej

czasownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dzieje
dopełniacz	dziejów
celownik	dziejom
biernik	dzieje
narzędnik	dziejami
miejscownik	dziejach
wołacz	dzieje

(2.1) 3. os. lp ter. od: dziać

odmiana:

(1.1) blp,

 

(2.1) zob. dziać

przykłady:

(1.1) Okrutnie ciekawią mnie dzieje Słowian.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzieje ludzkości • dzieje Polski / Europy / świata • Dzieje Apostolskie

synonimy:

(1.1) historia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeddzieje nmos, dziejowość ż, dzianie n

czas. dziać ndk.

przym. dziejowy

przysł. dziejowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) history
• arabski: (1.1) تاريخ
• czeski: (1.1) dějiny lm
• dolnołużycki: (1.1) stawizny lm
• japoński: (1.1) 歴史 (れきし, rekishi)
• niemiecki: (1.1) Geschichte ż
• słowacki: (1.1) dejiny lm
• turecki: (1.1) tarih

źródła: