- wymowa:
- IPA: [zaˈkwadʲɲik], AS: [zaku̯adʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) krym. osoba przetrzymywana w celu wymuszenia jakiś korzyści; zob. też zakładnik w Wikipedii
- (1.2) przen. ktoś zmuszony do czegoś pewnymi okolicznościami
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Porywacze zażądali okupu. Jeśli go nie dostaną, to zabiją zakładników.
- (1.2) Jak się okazuje, rząd stał się zakładnikiem własnych obietnic.
- składnia:
- (1.1) zakładnik + D.
- (1.2) zakładnik + D.
- kolokacje:
- (1.1) zakładnik terrorystów • dramat / los / życie / grupa / lista / wymiana zakładników • zostać zakładnikiem • brać / pojmać / uprowadzić / uwięzić / przetrzymywać / odbić / uwolnić zakładników
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) porywacz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zakład mrz
- forma żeńska zakładniczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zakład + -nik[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Hasło „zakładnik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.