wysokogórski

wysokogórski (język polski)

wysokogórski (1.1) pejzaż

wysokogórska (1.2) wyprawa

wymowa:

IPA: [ˌvɨsɔkɔˈɡursʲci], AS: [vysokogursʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wysokogórski		wysokogórska	wysokogórskie	wysokogórscy	wysokogórskie
dopełniacz	wysokogórskiego		wysokogórskiej	wysokogórskiego	wysokogórskich
celownik	wysokogórskiemu		wysokogórskiej	wysokogórskiemu	wysokogórskim
biernik	wysokogórskiego	wysokogórski	wysokogórską	wysokogórskie	wysokogórskich	wysokogórskie
narzędnik	wysokogórskim		wysokogórską	wysokogórskim	wysokogórskimi
miejscownik	wysokogórskim		wysokogórskiej	wysokogórskim	wysokogórskich
wołacz	wysokogórski		wysokogórska	wysokogórskie	wysokogórscy	wysokogórskie

(1.1) odnoszący się do wysokich gór, charakterystyczny dla wysokich gór

(1.2) mający związek ze wspinaczką w wysokich górach, dotyczący turystyki uprawianej w wysokich górach

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) …dzisiaj Jędrzej Marusarz już nie żyje. Góral z dziada pradziada, którego bujna natura wyżywała się w szlachetnej walce z surową przyrodą wysokogórską^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) klimat / krajobraz wysokogórski • roślinność wysokogórska • jezioro wysokogórskie

(1.2) przewodnik / ratownik wysokogórski • wycieczka / wyprawa / wspinaczka wysokogórska • schronisko wysokogórskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alpestrine
• baskijski: (1.1) goi-mendiko, goi mendiko
• białoruski: (1.1) высакагорны
• bułgarski: (1.1) високопланински
• czeski: (1.1) vysokohorský
• rosyjski: (1.1) высокогорный
• słowacki: (1.1) vysokohorský

źródła:

1. Tygodnik Podhalański, nr 13/14, Zakopane, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.