widownia

widownia (język polski)

widownia (1.1)

widownia (1.2)

wymowa:

IPA: [vʲiˈdɔvʲɲa], AS: [vʹidovʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	widownia	widownie
dopełniacz	widowni	widowni
celownik	widowni	widowniom
biernik	widownię	widownie
narzędnik	widownią	widowniami
miejscownik	widowni	widowniach
wołacz	widownio	widownie

(1.1) miejsce w teatrze, kinie, stadionie itp. przeznaczone dla widzów

(1.2) wszyscy widzowie jakiegoś przedstawienia

(1.3) miejsce, w którym rozgrywają się jakieś wydarzenia^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Najlepsze miejsca na widowni są w centrum.

(1.2) Ten mało ambitny film jest skierowany do niezbyt wymagającej widowni.

(1.3) Po czterech latach wojny domowej Omri zdołał się jednak ostać, a Tibni zniknął nagle z widowni politycznej^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) siedzieć na widowni • mała / duża widownia • przodem / tyłem do widowni

(1.2) owacje / aplauz / reakcja widowni • kontakt z widownią

(1.3) widownia dziejów • społeczna / polityczna widownia

synonimy:

(1.1) audytorium

(1.2) publiczność, publika, audytorium

(1.3) scena, teatr, arena

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. widz m, widowisko n, widzenie n

czas. widzieć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. widz + -ownia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) auditorium; (1.2) audience
• białoruski: (1.1) глядзельная зала ż, глядзельня ż; (1.2) публіка ż, грамада ż
• duński: (1.1) tilskuerplads w; (1.2) publikum n
• esperanto: (1.1) publikejo, spektantarejo, spektantejo; (1.2) publiko, spektantaro
• francuski: (1.2) public m
• hiszpański: (1.1) auditorio m, sala ż de espectadores; (1.2) audiencia ż, público m
• kaszubski: (1.1) widowniô ż, zdrzadniô ż
• niemiecki: (1.1) Zuschauerraum m
• rosyjski: (1.1) зрительный зал m, аудитория ż; (1.2) публика ż, зрители lm

źródła:

1.  Hasło „widownia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
2. Opowieści biblijne, Zenon Kosidowski, 1963 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.