więdnąć

więdnąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲjɛ̃ndnɔ̃ɲʨ̑], AS: [vʹi ̯ẽndnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę • i → j 

​^?/i

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		więdnąć
czas teraźniejszy		więdnę	więdniesz	więdnie	więdniemy	więdniecie	więdną
czas przeszły	m	więdnąłem	więdnąłeś	więdnął	więdnęliśmy	więdnęliście	więdnęli
	ż	więdnęłam	więdnęłaś	więdnęła	więdnęłyśmy	więdnęłyście	więdnęły
	n	więdnęłom	więdnęłoś	więdnęło
tryb rozkazujący		niech więdnę	więdnij	niech więdnie	więdnijmy	więdnijcie	niech więdną
pozostałe formy czas przyszły m będę więdnął, będę więdnąć będziesz więdnął, będziesz więdnąć będzie więdnął, będzie więdnąć będziemy więdnęli, będziemy więdnąć będziecie więdnęli, będziecie więdnąć będą więdnęli, będą więdnąć ż będę więdnęła, będę więdnąć będziesz więdnęła, będziesz więdnąć będzie więdnęła, będzie więdnąć będziemy więdnęły, będziemy więdnąć będziecie więdnęły, będziecie więdnąć będą więdnęły, będą więdnąć n będę więdnęło, będę więdnąć będziesz więdnęło, będziesz więdnąć będzie więdnęło, będzie więdnąć czas zaprzeszły m więdnąłem był więdnąłeś był więdnął był więdnęliśmy byli więdnęliście byli więdnęli byli ż więdnęłam była więdnęłaś była więdnęła była więdnęłyśmy były więdnęłyście były więdnęły były n więdnęłom było więdnęłoś było więdnęło było forma bezosobowa czasu przeszłego więdnięto tryb przypuszczający m więdnąłbym, byłbym więdnął więdnąłbyś, byłbyś więdnął więdnąłby, byłby więdnął więdnęlibyśmy, bylibyśmy więdnęli więdnęlibyście, bylibyście więdnęli więdnęliby, byliby więdnęli ż więdnęłabym, byłabym więdnęła więdnęłabyś, byłabyś więdnęła więdnęłaby, byłaby więdnęła więdnęłybyśmy, byłybyśmy więdnęły więdnęłybyście, byłybyście więdnęły więdnęłyby, byłyby więdnęły n więdnęłobym, byłobym więdnęło więdnęłobyś, byłobyś więdnęło więdnęłoby, byłoby więdnęło imiesłów przymiotnikowy czynny m więdnący, niewiędnący ż więdnąca, niewiędnąca więdnące, niewiędnące n więdnące, niewiędnące imiesłów przysłówkowy współczesny więdnąc, nie więdnąc rzeczownik odczasownikowy więdnięcie, niewiędnięcie

(1.1) o roślinach: tracić wodę w komórkach, wiotczeć, usychać

(1.2) tracić siły, słabnąć

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Va

 

przykłady:

(1.1) Pod wpływem temperatury owoce zaczynają więdnąć i puszczać sok^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. więdnięcie

czas. uwiędnąć, zwiędnąć

związki frazeologiczne:

uszy więdną

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fade, wither, wilt
• arabski: (1.1) ذوى
• duński: (1.1) visne; (1.2) visne
• esperanto: (1.1) ŝrumpi, velki; (1.2) velki
• hawajski: (1.1) mae; (1.2) mae
• hiszpański: (1.1) marchitarse; (1.2) marchitarse, ajarse
• kazachski: (1.1) солу
• koreański: (1.1) 시들다
• norweski (bokmål): (1.1) visne; (1.2) visne
• norweski (nynorsk): (1.1) visne; (1.2) visne
• rosyjski: (1.1) вянуть, увядать
• sanskryt: (1.1) शुष्; (1.2) शुष्
• szwedzki: (1.1) vissna
• ukraiński: (1.1) в'янути
• wilamowski: (1.1) waelkia, vȧlkja, walkia
• włoski: (1.1) appassire

źródła:

1. Stanisława Olko, Makrobiotyka w polskiej kuchni czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.