warszawianin

warszawianin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvarʃaˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [varšavʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	warszawianin	warszawianie
dopełniacz	warszawianina	warszawian
celownik	warszawianinowi	warszawianom
biernik	warszawianina	warszawian
narzędnik	warszawianinem	warszawianami
miejscownik	warszawianinie	warszawianach
wołacz	warszawianinie	warszawianie
depr. M. i W. lm: (te) warszawiany[2]

(1.1) mieszkaniec Warszawy^[1]

(1.2) osoba pochodząca z Warszawy, urodzona w Warszawie

(1.3) przest. pot. mieszkaniec Warszawy nieurodzony i niewychowany w tym mieście, niemający rodziców z Warszawy

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.3) On mnie, uważa pan, warszawskiego rodaka, będzie uczył, jak mam jechać na plac Konstytucji. To, panie, przybysz, żłób z prowincji, co parę lat tu u nas mieszka. To nie warszawiak, to warszawianin!^[3]

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitny / znany warszawianin • szanowni / drodzy warszawianie!

(1.2) rodowity warszawianin • warszawianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada

synonimy:

(1.1-2) pot. warszawiak

antonimy:

(1.3) warszawiak

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

(1.3) przyjezdny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Warszawa ż, warszawka ż, warszawa ż, warszawiak m

forma żeńska warszawianka

przym. warszawski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Warszawa + -anin

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą^[4].

(1.3) Określenie używane po II wojnie światowej odnoszące się do przyjezdnych, używane przez rodowitych mieszkańców Warszawy (określających siebie jako „warszawiaków”).

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Varsovian, man of Warsaw
• baskijski: (1.1) varsoviar
• białoruski: (1.1) варшавянін m; (1.2) варшавянін m
• bułgarski: (1.1) варшавянин m; (1.2) варшавянин m
• czeski: (1.1) Varšavan m
• esperanto: (1.1) varsoviano, varsaviano
• francuski: (1.1) Varsovien m
• hiszpański: (1.1) varsoviano m
• jidysz: (1.1) וואַרשעווער m (warszewer)
• kataloński: (1.1) varsovià m
• niemiecki: (1.1) Warschauer m
• portugalski: (1.1) varsoviano m
• rosyjski: (1.1) варшавянин m; (1.2) варшавянин m
• słowacki: (1.1) Varšavčan m
• ukraiński: (1.1) варшав'янин m; (1.2) варшав'янин m
• węgierski: (1.1) varsói
• włoski: (1.1) varsaviano m

źródła:

1.  Hasło „warszawianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „warszawianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
3. Warszawiacy i warszawianie
4.  Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.