viento

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) meteorol. wiatr; (1.2) techn. odciąg (masztu, anteny); (1.3) (przy namiotach) lina, linka naprężająca
odmiana:: (1.1) lp viento, lm vientos
przykłady:: (1.1) Las regatas han tenido que suspenderse por falta de viento. → Regaty musiały zostać odwołane z powodu braku wiatru.; (1.2) Deberíamos tensar los vientos de esta antena para que no se mueva tanto. → Powinniśmy napiąć odciągi tej anteny, aby nie ruszała się tak bardzo.
składnia:
kolokacje:: (1.1) túnel de viento → tunel aerodynamiczny
synonimy:: (1.1) aire, ventisca, galerna, corriente, torbellino, ciclón, tromba, remolino, vendaval, céfiro, ventarrón
antonimy:: (1.1) calma
hiperonimy:
hiponimy:: (1.1) brisa, huracán, tornado, tifón
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. ventilación ż, ventilador m
związki frazeologiczne:: a los cuatro vientos → na cztery wiatry, na wszystkie strony; instrumento de viento → instrument dęty; quien siembra vientos, recoge tempestades → kto sieje wiatr, ten zbiera burzę; viento en popa → pomyślnie, fartownie
etymologia:: łac. ventus
uwagi:
źródła:

viento (język hiszpański)