tuczyć

tuczyć (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		tuczyć
czas teraźniejszy		tuczę	tuczysz	tuczy	tuczymy	tuczycie	tuczą
czas przeszły	m	tuczyłem	tuczyłeś	tuczył	tuczyliśmy	tuczyliście	tuczyli
	ż	tuczyłam	tuczyłaś	tuczyła	tuczyłyśmy	tuczyłyście	tuczyły
	n	tuczyłom	tuczyłoś	tuczyło
tryb rozkazujący		niech tuczę	tucz	niech tuczy	tuczmy	tuczcie	niech tuczą
pozostałe formy czas przyszły m będę tuczył, będę tuczyć będziesz tuczył, będziesz tuczyć będzie tuczył, będzie tuczyć będziemy tuczyli, będziemy tuczyć będziecie tuczyli, będziecie tuczyć będą tuczyli, będą tuczyć ż będę tuczyła, będę tuczyć będziesz tuczyła, będziesz tuczyć będzie tuczyła, będzie tuczyć będziemy tuczyły, będziemy tuczyć będziecie tuczyły, będziecie tuczyć będą tuczyły, będą tuczyć n będę tuczyło, będę tuczyć będziesz tuczyło, będziesz tuczyć będzie tuczyło, będzie tuczyć czas zaprzeszły m tuczyłem był tuczyłeś był tuczył był tuczyliśmy byli tuczyliście byli tuczyli byli ż tuczyłam była tuczyłaś była tuczyła była tuczyłyśmy były tuczyłyście były tuczyły były n tuczyłom było tuczyłoś było tuczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego tuczono tryb przypuszczający m tuczyłbym, byłbym tuczył tuczyłbyś, byłbyś tuczył tuczyłby, byłby tuczył tuczylibyśmy, bylibyśmy tuczyli tuczylibyście, bylibyście tuczyli tuczyliby, byliby tuczyli ż tuczyłabym, byłabym tuczyła tuczyłabyś, byłabyś tuczyła tuczyłaby, byłaby tuczyła tuczyłybyśmy, byłybyśmy tuczyły tuczyłybyście, byłybyście tuczyły tuczyłyby, byłyby tuczyły n tuczyłobym, byłobym tuczyło tuczyłobyś, byłobyś tuczyło tuczyłoby, byłoby tuczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m tuczący, nietuczący ż tucząca, nietucząca tuczące, nietuczące n tuczące, nietuczące imiesłów przymiotnikowy bierny m tuczony, nietuczony tuczeni, nietuczeni ż tuczona, nietuczona tuczone, nietuczone n tuczone, nietuczone imiesłów przysłówkowy współczesny tucząc, nie tucząc rzeczownik odczasownikowy tuczenie, nietuczenie

(1.1) zootechn. karmić intensywnie zwierzęta w celu uzyskania przyrostu mięsa i tłuszczu

(1.2) o pokarmie: powodować tycie

(1.3) pot. żart. karmić zbyt obficie, powodując nadmierne przybieranie na wadze

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIb

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tuczyć drób / świnie

synonimy:

(1.3) przekarmiać

antonimy:

(1.3) odchudzać

hiperonimy:

(1.1) paść

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tucz m, tuczarnia ż, tuczec m, tuczenie n, tucznik m, tuk m

czas. utuczyć dk., zatuczyć dk.

przym. tuczny

związki frazeologiczne:

przysłowia: kradzione nie tuczy • pańskie oko konia tuczy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) mästen
• wilamowski: (1.1) mesta

źródła: