tafla

tafla (język polski)

tafla (1.1) lodu na stawie

tafla (1.2) stawu

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tafla	tafle
dopełniacz	tafli	tafli / tafel
celownik	tafli	taflom
biernik	taflę	tafle
narzędnik	taflą	taflami
miejscownik	tafli	taflach
wołacz	taflo	tafle

(1.1) płyta czegoś gładkiego^[1]

(1.2) równa, gładka, lśniąca powierzchnia wody^[1]

(1.3) st.pol. flis. tylna część tratwy^[2]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tafla lodu / marmuru / kamienia / biurka / stołu • gładki jak tafla

(1.2) tafla wody / jeziora / stawu / morza / oceanu • lśniąca / pęknięta tafla

synonimy:

(1.1) płyta

(1.2) powierzchnia, płaszczyzna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tafelka ż

przym. taflowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Tafel

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „tafla” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
2.  Hasło „tafla” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.

tafla (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tablica, tabliczka^[1]

(1.2) tabela, rozkład, schemat^[1]

(1.3) farm. tabletka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Viktor Mandrik, Kieszonkowy słownik islandzko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1381-5, s. 251.