spójny

spójny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈspujnɨ], AS: [spui ̯ny]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	spójny		spójna	spójne	spójni	spójne
dopełniacz	spójnego		spójnej	spójnego	spójnych
celownik	spójnemu		spójnej	spójnemu	spójnym
biernik	spójnego	spójny	spójną	spójne	spójnych	spójne
narzędnik	spójnym		spójną	spójnym	spójnymi
miejscownik	spójnym		spójnej	spójnym	spójnych
wołacz	spójny		spójna	spójne	spójni	spójne
stopień wyższy spójniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik spójniejszy spójniejsza spójniejsze spójniejsi spójniejsze dopełniacz spójniejszego spójniejszej spójniejszego spójniejszych celownik spójniejszemu spójniejszej spójniejszemu spójniejszym biernik spójniejszego spójniejszy spójniejszą spójniejsze spójniejszych spójniejsze narzędnik spójniejszym spójniejszą spójniejszym spójniejszymi miejscownik spójniejszym spójniejszej spójniejszym spójniejszych wołacz spójniejszy spójniejsza spójniejsze spójniejsi spójniejsze
stopień najwyższy najspójniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najspójniejszy najspójniejsza najspójniejsze najspójniejsi najspójniejsze dopełniacz najspójniejszego najspójniejszej najspójniejszego najspójniejszych celownik najspójniejszemu najspójniejszej najspójniejszemu najspójniejszym biernik najspójniejszego najspójniejszy najspójniejszą najspójniejsze najspójniejszych najspójniejsze narzędnik najspójniejszym najspójniejszą najspójniejszym najspójniejszymi miejscownik najspójniejszym najspójniejszej najspójniejszym najspójniejszych wołacz najspójniejszy najspójniejsza najspójniejsze najspójniejsi najspójniejsze

(1.1) jednolity, tworzący jedną całość, zwarty^[1]

(1.2) logiczny, konsekwentny, harmonicznie powiązany

(1.3) mat. o zbiorze w przestrzeni metrycznej, figurze geometrycznej, grafie posiadający drogę od każdego punktu / wierzchołka grafu do każdego innego, przebiegającą w całości wewnątrz; pot. składający się z jednego kawałka

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.2) Wiek XIX był dla niemieckiej mediewistyki czasem urodzaju. Przyniósł krytyczne edycje podstawowych źródeł oraz spójne interpretacje ukształtowane pod widocznym wpływem ewolucjonizmu^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koherentny, spoisty, zwarty, zwięzły^[3]

(1.2) jednolity, koherentny, konsekwentny, logiczny^[3]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spójność ż, spojenie n, spojówka ż, spoina ż, spójnik mrz

czas. spajać, spoić, zespoić

przysł. spójnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) connected; (1.2) coherent; (1.3) connected
• rosyjski: (1.1) целостный; (1.2) связный; (1.3) связный
• włoski: (1.1) coerente, coeso

źródła:

1. Hasło „spójny” w: SJP.pl.
2. Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
3. synonimy.ux.pl.