- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) med. zarazić, zarażać
- (1.2) przen. zarazić, zarażać
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (2.1) med. infekcja
- (2.2) przen. szkodliwy wpływ
- odmiana:
- (1) at smitte, smitter, smittede, smittet
- (2) (en) smitte, smitten, blm
- przykłady:
- (1.1) Fuldt vaccinerede, der alligevel bliver smittet, kan selvom de ikke er særligt syge stadigt smitte andre.[1] → W pełni zaszczepieni, którzy mimo wszystko się zakażą, mogą – mimo że nie są specjalnie chorzy – zarażać innych.
- (2.1) Immunforsvaret er som en fæstning – men corona har angrebstaktik, der kan forklare stigende smitte med andre virusser.[2] → Układ immunologiczny jest jak forteca – ale koronawirus ma taktykę ataku, która może wyjaśniać wzrost liczby infekcji innymi wirusami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) infektion
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śdn. smitten
- uwagi:
- źródła: