selenografia

selenografia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɛlɛ̃nɔˈɡrafʲja], AS: [selẽnografʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

podział przy przenoszeniu wyrazu: seleno•grafia^[1]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	selenografia	selenografie
dopełniacz	selenografii	selenografii / przest. selenografij[2][3]
celownik	selenografii	selenografiom
biernik	selenografię	selenografie
narzędnik	selenografią	selenografiami
miejscownik	selenografii	selenografiach
wołacz	selenografio	selenografie

(1.1) astr. dział astronomii, nauka zajmująca się opisem powierzchni Księżyca; zob. też selenografia w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przykłady:

(1.1) Jan Heweliusz, gdański astronom, uchodzi za twórcę nowożytnej selenografii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nowożytna selenografia • specjalista w zakresie selenografii • zajmować się selenografią

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) astronomia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. selenograf m, selenografka ż

przym. selenograficzny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. seleno- + -grafia^[4][5]

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego^[6], Uniwersalny słownik języka polskiego^[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

(1.1) zobacz też: selenodezja • selenofizyka • selenologia • selenonautyka • Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) selenography
• bułgarski: (1.1) селенография ż
• czeski: (1.1) selenografie ż
• hiszpański: (1.1) selenografía ż
• niemiecki: (1.1) Selenografie ż
• nowogrecki: (1.1) σεληνογραφία ż
• portugalski: (1.1) selenografia ż
• słowacki: (1.1) selenografia ż
• włoski: (1.1) selenografia ż

źródła:

1.  Hasło „selenografia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „selenografia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
3.  Hasło „Pisownia -ji, -i lub -ii w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku rzeczowników żeńskich zakończonych na -ja lub -ia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.  Hasło „selenografia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
5. Hasło „selenografia” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
6.  Hasło „selenografia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

selenografia (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) astr. selenografia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) astronómia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. selenograf m, selenografka ż

przym. selenografický

związki frazeologiczne:

etymologia:

słc. seleno- + -grafia

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Astronomia

źródła:

selenografia (język włoski)

wymowa:

IPA: /se.le.no.gra.'fi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) astr. selenografia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. selenografo m, selenografa ż

przym. selenografico

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. seleno- + -grafia

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Astronomia • Indeks:Włoski - Indeks terminów astronomicznych

źródła: