gdański

gdański (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡdãj̃sʲci], AS: [gdãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	gdański		gdańska	gdańskie	gdańscy	gdańskie
dopełniacz	gdańskiego		gdańskiej	gdańskiego	gdańskich
celownik	gdańskiemu		gdańskiej	gdańskiemu	gdańskim
biernik	gdańskiego	gdański	gdańską	gdańskie	gdańskich	gdańskie
narzędnik	gdańskim		gdańską	gdańskim	gdańskimi
miejscownik	gdańskim		gdańskiej	gdańskim	gdańskich
wołacz	gdański		gdańska	gdańskie	gdańscy	gdańskie
nie stopniuje się

(1.1) związany z Gdańskiem, dotyczący Gdańska

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jan Heweliusz, gdański astronom, uchodzi za twórcę nowożytnej selenografii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wódka gdańska • daw. piec gdański • meble gdańskie • Pomorze Gdańskie • Zatoka Gdańska • Starogard Gdański • Nowy Dwór Gdański • Uniwersytet Gdański • województwo gdańskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gdańszczanka ż, Gdańszczanin mos, gdańszczanin mos, gdańszczanka ż, Gdańsk mrz, Gdańskie n

przym. podgdański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гданьскі
• czeski: (1.1) gdaňský
• karpatorusiński: (1.1) ґданьскый
• niemiecki: (1.1) Danziger
• rosyjski: (1.1) гданьский
• słowacki: (1.1) gdanský
• ukraiński: (1.1) ґданський

źródła: