astronom

Podobna pisownia: Astronom • astronóm • astrònom

astronom (język polski)

astronom (1.1)

wymowa:

IPA: [aˈstrɔ̃nɔ̃m], AS: [astrõnõm], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

podział przy przenoszeniu wyrazu: astro•nom^[1]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nauk. specjalista w zakresie astronomii; zob. też astronom w Wikipedii

(1.2) pot. miłośnik i znawca astronomii

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	astronom	astronomowie
dopełniacz	astronoma	astronomów
celownik	astronomowi	astronomom
biernik	astronoma	astronomów
narzędnik	astronomem	astronomami
miejscownik	astronomie	astronomach
wołacz	astronomie	astronomowie
depr. M. i W. lm: (te) astronomy[2]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	astronom	astronom
dopełniacz	astronom	astronom
celownik	astronom	astronom
biernik	astronom	astronom
narzędnik	astronom	astronom
miejscownik	astronom	astronom
wołacz	astronom	astronom

(2.1) nauk. kobieta, specjalistka w zakresie astronomii

(2.2) pot. miłośniczka i znawczyni astronomii

odmiana:

(1.1-2)

 

(2.1-2) nieodm.,

 

przykłady:

(1.1) Jan Heweliusz, gdański astronom, uchodzi za twórcę nowożytnej selenografii.

(1.1) Mikołaj Kopernik był wybitnym polskim astronomem, który „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, (…)”.

(1.1) Astronomowie odkryli jedenaście nowych planet^[3].

(1.1) Polskie Towarzystwo Astronomiczne (…) jest organizacją zrzeszającą zawodowych astronomów^[4].

(1.1-2) Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii to organizacja zrzeszająca astronomów i astronomów amatorów (…)^[5].

(1.2) Astronom amator odkrył nową kometę.

(1.2) Krzysiek jest lekarzem z zawodu i astronomem z zamiłowania.

składnia:

kolokacje:

(1.1) amerykański / polski / rosyjski /… astronom • sławny / wybitny / znany astronom • astronom z wykształcenia / z zawodu • zawodowy astronom • astronom z jakiegoś instytutu / z jakiegoś obserwatorium / z jakiegoś uniwersytetu • praca astronoma • być / zostać astronomem • astronomowie obserwują coś / odkryli coś • grupa / zespół astronomów • obserwacje astronomów

(1.2) astronom amator^[6][7] / hobbysta • astronom z zamiłowania • być / zostać astronomem

(2.1) kobieta / pani astronom

synonimy:

(1.1) przest. nieboznawca

(2.1) astronomka

(2.2) astronomka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) specjalista, naukowiec

(1.2) hobbysta, pasjonat

(2.1) specjalistka, naukowczyni

(2.2) hobbystka, pasjonatka

hiponimy:

(1.1) areograf, astrofizyk, radioastronom, selenograf, selenolog

(2.1) areografka, astrofizyczka, radioastronomka, selenografka, selenolożka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomia ż, astronomiczność ż

forma żeńska astronomka ż

przym. astronomiczny, astralny

przysł. astronomicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. astronomus^[8] < gr. ἀστρονόμος (astronomos)^[9]

(2.1) od (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

(2.1) por. astronomka; zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: astronomka

• angielski: (1.1) astronomer; (1.2) astronomer
• arabski: (1.1) عالم فلكي m, فلكي m
• asturyjski: (1.1) astrónomu
• baskijski: (1.1) astronomo; (1.2) astronomo
• białoruski: (1.1) астраном m
• bułgarski: (1.1) астроном m
• czeski: (1.1) astronom m; (1.2) astronom m
• duński: (1.1) astronom w
• esperanto: (1.1) astronomo, astronomiisto
• fiński: (1.1) astronomi
• francuski: (1.1) astronome m; (1.2) astronome m
• hebrajski: (1.1) אסטרונום, תוכן
• hiszpański: (1.1) astrónomo m; (1.2) astrónomo m
• jidysz: (1.1) אַסטראָנאָם m (astronom)
• kataloński: (1.1) astrònom m; (1.2) astrònom m; (2.1) astrònoma ż
• łaciński: (1.1) astronomus m; (1.2) astronomus m
• niemiecki: (1.1) Astronom m
• norweski (bokmål): (1.1) astronom m
• nowogrecki: (1.1) αστρονόμος m; (1.2) αστρονόμος m
• portugalski: (1.1) astrônomo m, astrónomo m
• słowacki: (1.1) astronóm m; (1.2) astronóm m
• starogrecki: (1.1) ἀστρονόμος m; (1.2) ἀστρονόμος m
• szwedzki: (1.1) astronom w; (1.2) astronom w
• turecki: (1.1) astronom, gökbilimci
• ukraiński: (1.1) астроном m; (1.2) астроном m
• węgierski: (1.1) asztronómus, csillagász
• włoski: (1.1) astronomo m; (1.2) astronomo m

źródła:

1.  Hasło „astronom” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „astronom” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
3. Metropol, nr 04.09, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA).
5.  Hasło „Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
6.  Porada „Pływak amator” w: Poradnia językowa PWN.
7.  Hasło „Pisownia zestawień typu artysta malarz (...)” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
8.  Hasło „astronom” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Hasło „astronom” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

astronom (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astronom^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Arqile Teta, Fjalor shqip-polonisht. Słownik albańsko-polski, Geer, Tirana 2018, ISBN 9789928074812, s. 32.

astronom (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astronom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

astronom (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	astronom	astronomové
dopełniacz	astronoma	astronomů
celownik	astronomovi / astronomu	astronomům
biernik	astronoma	astronomy
wołacz	astronome	astronomové
miejscownik	astronomovi / astronomu	astronomech
narzędnik	astronomem	astronomy

(1.1) astronom (specjalista)

(1.2) astronom (hobbysta)

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hvězdář

(1.2) hvězdář

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) astrofyzik, radioastronom, selénograf, selenolog

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomie ż

forma żeńska astronomka ż

przym. astronomický

przysł. astronomicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody

źródła:

astronom (język duński)

wymowa:

Dania: [asdroˈnoˀm]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astronom, astronomka

odmiana:

(1.1) en astronom, astronomen, astronomer, astronomerne

przykłady:

(1.1) En ung astronom drømmer om at finde en ny stjernetåge. → Młoda astronomka marzy o odkryciu nowej mgławicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomi w

przym. astronomisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀστρονόμος (astronomos)

uwagi:

źródła:

astronom (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astronom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

astronom (język szwedzki)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astronom^[1]

odmiana:

(1.1) en astronom, astronomen, astronomer, astronomerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomi

przym. astronomisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 34.

astronom (język turecki)

wymowa:

IPA: [astɾo'nom]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) astronom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gökbilimci (gök bilimci), astrofizikçi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomi

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. astronome^[1]

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „astronom” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.

astronom (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) astronom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomiýa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

astronom (język uzbecki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) astronom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astronomiya

przym. astronomik

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros.

uwagi:

źródła: