przyjemny

przyjemny (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [pʃɨˈjɛ̃mnɨ], AS: [pšyi ̯ẽmny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	przyjemny		przyjemna	przyjemne	przyjemni	przyjemne
dopełniacz	przyjemnego		przyjemnej	przyjemnego	przyjemnych
celownik	przyjemnemu		przyjemnej	przyjemnemu	przyjemnym
biernik	przyjemnego	przyjemny	przyjemną	przyjemne	przyjemnych	przyjemne
narzędnik	przyjemnym		przyjemną	przyjemnym	przyjemnymi
miejscownik	przyjemnym		przyjemnej	przyjemnym	przyjemnych
wołacz	przyjemny		przyjemna	przyjemne	przyjemni	przyjemne
stopień wyższy przyjemniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik przyjemniejszy przyjemniejsza przyjemniejsze przyjemniejsi przyjemniejsze dopełniacz przyjemniejszego przyjemniejszej przyjemniejszego przyjemniejszych celownik przyjemniejszemu przyjemniejszej przyjemniejszemu przyjemniejszym biernik przyjemniejszego przyjemniejszy przyjemniejszą przyjemniejsze przyjemniejszych przyjemniejsze narzędnik przyjemniejszym przyjemniejszą przyjemniejszym przyjemniejszymi miejscownik przyjemniejszym przyjemniejszej przyjemniejszym przyjemniejszych wołacz przyjemniejszy przyjemniejsza przyjemniejsze przyjemniejsi przyjemniejsze
stopień najwyższy najprzyjemniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najprzyjemniejszy najprzyjemniejsza najprzyjemniejsze najprzyjemniejsi najprzyjemniejsze dopełniacz najprzyjemniejszego najprzyjemniejszej najprzyjemniejszego najprzyjemniejszych celownik najprzyjemniejszemu najprzyjemniejszej najprzyjemniejszemu najprzyjemniejszym biernik najprzyjemniejszego najprzyjemniejszy najprzyjemniejszą najprzyjemniejsze najprzyjemniejszych najprzyjemniejsze narzędnik najprzyjemniejszym najprzyjemniejszą najprzyjemniejszym najprzyjemniejszymi miejscownik najprzyjemniejszym najprzyjemniejszej najprzyjemniejszym najprzyjemniejszych wołacz najprzyjemniejszy najprzyjemniejsza najprzyjemniejsze najprzyjemniejsi najprzyjemniejsze

(1.1) sprawiający przyjemność, dodatnie wrażenie^[1]

(1.2) odznaczający się miłym sposobem bycia^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Jaki przyjemny ten zajazd.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) miły

antonimy:

(1.1) nieprzyjemny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyjemność ż, przyjemnostka ż, przyjemniaczek m

czas. uprzyjemniać ndk., uprzyjemnić dk.

przym. przyjemnościowy

przysł. przyjemnie, przyjemno

związki frazeologiczne:

łączyć przyjemne z pożytecznym

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pleasant
• arabski: (1.1) مبهج
• arumuński: (1.1) nostim^[2]
• białoruski: (1.1) прыемны; (1.2) прыемны
• chorwacki: (1.1) ugodan
• duński: (1.1) behagelig
• esperanto: (1.1) agrabla
• francuski: (1.1) agréable
• islandzki: (1.1) þægilegur
• japoński: (1.1) 面白い
• jidysz: (1.1) ליב (lib)
• kataloński: (1.1) amè
• łotewski: (1.1) patīkams
• niderlandzki: (1.1) aangenaam
• niemiecki: (1.1) angenehm, wohltuend
• rosyjski: (1.1) приятный; (1.2) приятный
• sanskryt: (1.1) आभिरामिक, रञ्जन, रञ्जक, सुखाकृत, सुख
• szwedzki: (1.1) angenäm, behaglig, trevlig, trivsam, nöjsam, skön, mysig
• ukraiński: (1.1) приємний; (1.2) приємний
• węgierski: (1.1) kellemes
• włoski: (1.1) piacevole; (1.2) ameno

źródła:

1.  Hasło „przyjemny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.