podążać

podążać (język polski)

owce podążają (1.1) za człowiekiem

wymowa:

IPA: [pɔˈdɔ̃w̃ʒat͡ɕ], AS: [podõũ̯žać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​^?/i

znaczenia:

czasownik niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		podążać
czas teraźniejszy		podążam	podążasz	podąża	podążamy	podążacie	podążają
czas przeszły	m	podążałem	podążałeś	podążał	podążaliśmy	podążaliście	podążali
	ż	podążałam	podążałaś	podążała	podążałyśmy	podążałyście	podążały
	n	podążałom	podążałoś	podążało
tryb rozkazujący		niech podążam	podążaj	niech podąża	podążajmy	podążajcie	niech podążają
pozostałe formy czas przyszły m będę podążał, będę podążać będziesz podążał, będziesz podążać będzie podążał, będzie podążać będziemy podążali, będziemy podążać będziecie podążali, będziecie podążać będą podążali, będą podążać ż będę podążała, będę podążać będziesz podążała, będziesz podążać będzie podążała, będzie podążać będziemy podążały, będziemy podążać będziecie podążały, będziecie podążać będą podążały, będą podążać n będę podążało, będę podążać będziesz podążało, będziesz podążać będzie podążało, będzie podążać czas zaprzeszły m podążałem był podążałeś był podążał był podążaliśmy byli podążaliście byli podążali byli ż podążałam była podążałaś była podążała była podążałyśmy były podążałyście były podążały były n podążałom było podążałoś było podążało było forma bezosobowa czasu przeszłego podążano tryb przypuszczający m podążałbym, byłbym podążał podążałbyś, byłbyś podążał podążałby, byłby podążał podążalibyśmy, bylibyśmy podążali podążalibyście, bylibyście podążali podążaliby, byliby podążali ż podążałabym, byłabym podążała podążałabyś, byłabyś podążała podążałaby, byłaby podążała podążałybyśmy, byłybyśmy podążały podążałybyście, byłybyście podążały podążałyby, byłyby podążały n podążałobym, byłobym podążało podążałobyś, byłobyś podążało podążałoby, byłoby podążało imiesłów przymiotnikowy czynny m podążający, niepodążający ż podążająca, niepodążająca podążające, niepodążające n podążające, niepodążające imiesłów przysłówkowy współczesny podążając, nie podążając rzeczownik odczasownikowy podążanie, niepodążanie

(1.1) książk. iść, jechać, pośpieszać w danym kierunku

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Ona się zbliża. Robię dwa kroki w tył. Ona podąża za mną. Jakby nie chciała, żeby odległość między nami się zwiększyła. Idąc wciąż tyłem, potykam się. Upadam na pryzmę śniegu. Alessia kręci głową. – Biedny John. Aż tak się mnie boisz?^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podążanie n, dążenie n

czas. dążyć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) go, follow
• arabski: (1.1) أثر (aṯara)
• dolnołużycki: (1.1) slědowaś
• francuski: (1.1) suivre
• hiszpański: (1.1) seguir
• jidysz: (1.1) לאָזן זיך (lozn zich)
• kataloński: (1.1) seguir
• niemiecki: (1.1) nacheilen
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) podążać za:
• portugalski: (1.1) seguir
• rosyjski: (1.1) следовать
• suahili: (1.1) fuata
• szwedzki: (1.1) följa
• ukraiński: (1.1) прямувати, слідувати
• włoski: (1.1) seguire

źródła:

1. Tullio Avoledo, Korzenie niebios, 2013