pocztówka
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | pocztówka | pocztówki |
| dopełniacz | pocztówki | pocztówek |
| celownik | pocztówce | pocztówkom |
| biernik | pocztówkę | pocztówki |
| narzędnik | pocztówką | pocztówkami |
| miejscownik | pocztówce | pocztówkach |
| wołacz | pocztówko | pocztówki |
- (1.1) karta służąca do korespondencji, zwykle z fotografią lub obrazkiem po jednej stronie, wysyłana pocztą, bez koperty; zob. też kartka pocztowa w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Wysłał rodzicom kolorową pocztówkę z urlopu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) napisać / wysyłać / otrzymać pocztówkę • pocztówka świąteczna / urodzinowa / imieninowa • pocztówka z wakacji / z urlopu / z kolonii / z obozu / z wycieczki / z podróży • pocztówka znad morza / z gór • pocztówka z pozdrowieniami / z życzeniami
- synonimy:
- (1.1) karta pocztowa, kartka pocztowa, widokówka, kartka; przest. odkrytka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poczta ż, pocztylion mos, pocztóweczka ż
- przym. pocztówkowy, pocztowy
- związki frazeologiczne:
- pocztówka dźwiękowa
- etymologia:
- pol. poczta + -ówka
- W 1900 roku w Warszawie, z inicjatywy L. Papieskiego, rozpisano konkurs na jednowyrazową nazwę karty pocztowej w języku polskim. Nowa nazwa miała zastąpić używaną dotychczas „kartę korespondencyjną” oraz zaczerpniętą z języka rosyjskiego „odkrytkę”. Spośród nadesłanych propozycji rozpatrywano m.in. pięć propozycji: „liścik”, „listówka”, „otwartka”, „pisanka” i „pocztówka”. Ta ostatnia nazwa została zgłoszona przez Henryka Sienkiewicza i uzyskała największą liczbę głosów. Odtąd przyjęto „pocztówkę” do nazywania pojedynczych kart korespondencyjnych. Adaptacja nowej nazwy udała się, a za datę jej powstania należy uznać dokładnie 27 listopada 1900 r.[1][2][3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) postcard
- arabski: (1.1) بطاقة بريدية
- baskijski: (1.1) posta-txartel, postal
- białoruski: (1.1) паштоўка ż, адкрытка ż
- bułgarski: (1.1) пощенска картичка ż
- chiński standardowy: (1.1) 明信片 (míngxìnpiàn)
- chorwacki: (1.1) razglednica ż
- czeski: (1.1) korespondenční lístek, pohlednice
- duński: (1.1) postkort n
- esperanto: (1.1) poŝtkarto, bildkarto
- francuski: (1.1) carte postale ż
- hindi: (1.1) कार्ड m (kārḍ)
- hiszpański: (1.1) postal ż, tarjeta postal ż
- kataloński: (1.1) postal ż
- malajski: (1.1) poskad
- niemiecki: (1.1) Postkarte ż
- nowogrecki: (1.1) καρτ ποστάλ ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) cartão postal
- rosyjski: (1.1) открытка ż
- słowacki: (1.1) pohľadnica
- szwedzki: (1.1) vykort n
- tok pisin: (1.1) poskat
- turecki: (1.1) kartpostal
- ukraiński: (1.1) листівка ż, поштівка ż
- węgierski: (1.1) levelezőlap, képeslap
- wilamowski: (1.1) pöstkiöt
- włoski: (1.1) cartolina postale ż
- źródła:
- „Archeion”, tom 102, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Zakład Naukowo-Badawczy Archiwistyki, Warszawa 2000, s. 187
- Paweł Banaś Aksjosemiotyka karty pocztowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1992
- Bolesław Prus „Kroniki”, tom 16, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1970