osądzić

Podobna pisownia: osadzić

osądzić (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈsɔ̃ɲd͡ʑit͡ɕ], AS: [osõńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą  ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. osądzać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		osądzić
czas przyszły prosty		osądzę	osądzisz	osądzi	osądzimy	osądzicie	osądzą
czas przeszły	m	osądziłem	osądziłeś	osądził	osądziliśmy	osądziliście	osądzili
	ż	osądziłam	osądziłaś	osądziła	osądziłyśmy	osądziłyście	osądziły
	n	osądziłom	osądziłoś	osądziło
tryb rozkazujący		niech osądzę	osądź	niech osądzi	osądźmy	osądźcie	niech osądzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m osądziłem był osądziłeś był osądził był osądziliśmy byli osądziliście byli osądzili byli ż osądziłam była osądziłaś była osądziła była osądziłyśmy były osądziłyście były osądziły były n osądziłom było osądziłoś było osądziło było forma bezosobowa czasu przeszłego osądzono tryb przypuszczający m osądziłbym, byłbym osądził osądziłbyś, byłbyś osądził osądziłby, byłby osądził osądzilibyśmy, bylibyśmy osądzili osądzilibyście, bylibyście osądzili osądziliby, byliby osądzili ż osądziłabym, byłabym osądziła osądziłabyś, byłabyś osądziła osądziłaby, byłaby osądziła osądziłybyśmy, byłybyśmy osądziły osądziłybyście, byłybyście osądziły osądziłyby, byłyby osądziły n osądziłobym, byłobym osądziło osądziłobyś, byłobyś osądziło osądziłoby, byłoby osądziło imiesłów przymiotnikowy przeszły m osądzony, nieosądzony osądzeni, nieosądzeni ż osądzona, nieosądzona osądzone, nieosądzone n osądzone, nieosądzone imiesłów przysłówkowy uprzedni osądziwszy rzeczownik odczasownikowy osądzenie, nieosądzenie

(1.1) praw. rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok

(1.2) książk. wydać opinię o czymś lub o kimś

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

przykłady:

(1.1) Sędzia osądził mężczyznę zgodnie z prawem

(1.2) Nawet jej nie znasz, a już ją osądziłaś.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

aspekt niedokonany osądzać

rzecz. osądzenie n, osądzanie n, osąd m, sąd m, sędzia ż/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1-2) نظر
• białoruski: (1.1) асудзіць; (1.2) асудзіць
• esperanto: (1.1) juĝi; (1.2) juĝi
• nowogrecki: (1.1) δικάζω; (1.2) δικάζω
• wilamowski: (1.1) byütȧla; (1.2) byütȧla

źródła: