ochra
Z Wikisłownika, wolnego słownika
| ochra (1.1) |
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza |
|---|---|
| mianownik | ochra |
| dopełniacz | ochry |
| celownik | ochrze |
| biernik | ochrę |
| narzędnik | ochrą |
| miejscownik | ochrze |
| wołacz | ochro |
- (1.1) barwa żółtobrunatna
- (1.2) chem. farba o barwie żółtobrunatnej otrzymywana z ochry (1.3), używana w malarstwie, przemyśle kosmetycznym, włókienniczym itp; zob. też ochra w Wikipedii
- (1.3) miner. glinka o żółtym lub brunatnym zabarwieniu wykorzystywana do wyrobu farb
- odmiana:
- (1.1-3)
- przykłady:
- (1.1) W wystroju pokoju przeważała ochra.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) ugier
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ochrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ὠχρά (ōchrá) → żółta, blada[1]
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Minerały
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ochre
- duński: (1.1) okker w; (1.2) okker w; (1.3) okker w
- francuski: (1.1) ocre
- niemiecki: (1.1) Ocker m / n
- ukraiński: (1.1) вохра ż
- włoski: (1.1) ocra ż; (1.2) ocra ż; (1.3) ocra ż
- źródła:
- Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.