obcas

Podobna pisownia: občas

obcas (język polski)

wysoki obcas (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔpt͡sas], AS: [opcas], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obcas	obcasy
dopełniacz	obcasa	obcasów
celownik	obcasowi	obcasom
biernik	obcas	obcasy
narzędnik	obcasem	obcasami
miejscownik	obcasie	obcasach
wołacz	obcasie	obcasy

(1.1) obuw. część buta w tylnej jego części, pod piętą, często unoszący ją do góry; zob. też obcas w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Poznaliśmy Ankę po stukaniu obcasami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysoki/niski obcas • płaski obcas

synonimy:

(1.1) reg. śl. abzac

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. obcasik

zgrub. obcasisko

związki frazeologiczne:

trzasnąć/strzelić obcasami

etymologia:

niem. Absatz^[1] • źródłosłów dla jid. אָפּצאַס

uwagi:

por. szpilka • koturn

tłumaczenia:

• albański: (1.1) takë ż
• angielski: (1.1) heel
• baskijski: (1.1) orpo, takoi
• białoruski: (1.1) абцас m, каблук m
• bułgarski: (1.1) токче n
• chiński standardowy: (1.1) 跟 (gēn)
• czeski: (1.1) podpatek m
• esperanto: (1.1) kalkanumo
• francuski: (1.1) talon m
• hiszpański: (1.1) tacón m
• interlingua: (1.1) calce
• islandzki: (1.1) hæll m
• jidysz: (1.1) אָבצאַס) אָפּצאַס) m, קנאַפֿל m
• kataloński: (1.1) taló m
• kazachski: (1.1) өкше
• norweski (bokmål): hæl m
• nowogrecki: (1.1) τακούνι n
• rosyjski: (1.1) каблу́к m
• szwedzki: (1.1) klack w
• ukraiński: (1.1) підбор m, каблук m
• węgierski: (1.1) cipősarok
• wilamowski: (1.1) kłöcła n, kłecła n
• włoski: (1.1) tacco m

źródła:

1.  Hasło „obcas” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.