nuestro

nuestro (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈnweș.tɾo]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) (forma nieakcentowana / słaba) nasz, swój

(1.2) (forma akcentowana / mocna) nasz, swój

zaimek dzierżawczy

(2.1) nasz, swój

osoba (posiadacz)		rzecz posiadana
		przymiotnik nieakcentowany				przymiotnik akcentowany / zaimek
		liczba pojedyncza		liczba mnoga		liczba pojedyncza		liczba mnoga
		męski	żeński	męski	żeński	męski	żeński	męski	żeński
1.	lp	mi		mis		mío	mía	míos	mías
	lm	nuestro	nuestra	nuestros	nuestras	nuestro	nuestra	nuestros	nuestras
2.	lp	tu		tus		tuyo	tuya	tuyos	tuyas
	lm1	vuestro	vuestra	vuestros	vuestras	vuestro	vuestra	vuestros	vuestras
3.	lp	su		sus		suyo	suya	suyos	suyas
	lm
1W Ameryce, zachodniej Andaluzji i na Wyspach Kanaryjskich wszystkie zaimki 2. os. lm. pokrywają się z formami 3. os. (su, suyo zamiast vuestro).

odmiana:

(1) (2)

 

przykłady:

(1.1) En nuestra habitación hay muchos muebles. → W naszym pokoju jest (lub znajduje się) dużo mebli.

(1.2) Una placa a la entrada de la universidad reza que el famoso físico fue alumno nuestro durante sus estudios. → Tablica przy wejściu do uniwersytetu głosi, że sławny fizyk był naszym wychowankiem podczas jego studiów.

(2.1) Mientras que vuestro perro destrozaba las almohadas, el nuestro llenaba todo el salón de barro. → Podczas gdy wasz pies niszczył poduszki, nasz nanosił błoto do salonu.

składnia:

(1.1) zawsze występuje przed rzeczownikiem lub grupą imienną

(1.2) zawsze po określanym rzeczowniku lub grupie imiennej

(2.1) zawsze poprzedzony rodzajnikiem określonym: el nuestro, la nuestra, los nuestros, las nuestras

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. noster

uwagi:

źródła: