neutralność

neutralność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɛ^wuˈtralnɔɕt͡ɕ], AS: [ne^u̯utralność], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	neutralność	neutralności
dopełniacz	neutralności	neutralności
celownik	neutralności	neutralnościom
biernik	neutralność	neutralności
narzędnik	neutralnością	neutralnościami
miejscownik	neutralności	neutralnościach
wołacz	neutralności	neutralności

(1.1) polit. sytuacja państwa, które nie bierze udziału w wojnie toczącej się między innymi państwami^[1]

(1.2) powstrzymywanie się od udziału w toczącym się sporze, konflikcie, zatargu

(1.3) cecha tego, co nie wyraża ocen i emocji

(1.4) niewywieranie żadnego wpływu w sensie fizycznym

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) O neutralności Szwajcarii zadecydowały uwarunkowania historyczne.

składnia:

(1.1) neutralność + D.

kolokacje:

(1.4) neutralność węglowa

synonimy:

(1.1) niezaangażowanie, nieingerencja, désintéressement

(1.2) bezstronność, désintéressement

(1.3) indyferentyzm, indyferencja, obojętność; pot. tumiwisizm

antonimy:

(1.2) stronniczość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neutratyw mrz, neutron mrz, neutralizacja ż, neutralizowanie n, zneutralizowanie n

czas. neutralizować ndk., zneutralizować dk.

przym. neutralny, neutronowy

przysł. neutralnie

związki frazeologiczne:

zbrojna neutralność

etymologia:

pol. neutralny + -ość; łac.^[1]

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego^[3], Uniwersalny słownik języka polskiego^[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) neutrality
• baskijski: (1.1) neutraltasun
• białoruski: (1.1) нейтралітэт m (nejtralìtèt); (1.2) нейтралітэт m (nejtralìtèt); (1.3) нейтралітэт m (nejtralìtèt)
• chorwacki: (1.1) neutralnost ż
• fiński: (1.1) neutraalisuus, neutraalius, neutraliteetti
• francuski: (1.1) neutralité ż
• galicyjski: (1.1) neutralidade ż
• gruziński: (1.1) ნეიტრალიტეტი (neitraliteti)
• hiszpański: (1.1) neutralidad ż
• interlingua: (1.1) neutralitate
• irlandzki: (1.1) neodracht ż
• japoński: (1.1) 中立 (chuuritsu)
• jidysz: (1.1) נייטראַליטעט ż (nejtralitet)
• kataloński: (1.1) neutralitat ż
• kurmandżi: (1.1) alînegirî, nêtarî ż
• niemiecki: (1.1) Neutralität ż
• nowogrecki: (1.1) ουδετερότητα ż (oudeterótita)
• ormiański: (1.1) չեզոքություն (čʿezokʿutʿyun)
• portugalski: (1.1) neutralidade ż
• rosyjski: (1.1) нейтралитет m (nejtralitet)
• szwedzki: (1.1) neutralitet w
• turkmeński: (1.1) bitaraplyk
• ukraiński: (1.1) нейтралітет ż (nejtralìtet), нейтральність ż (nejtralʹnìstʹ); (1.2) нейтральність ż (nejtralʹnìstʹ); (1.3) нейтральність ż (nejtralʹnìstʹ)
• węgierski: (1.1) semlegesség
• włoski: (1.1) neutralità ż, neutralismo m

źródła:

1. Tadeusz Glubiński, Historia. Trudny wiek XX, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992, s. 17; ISBN 83-02-04874-7
2.  Hasło „neutralność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
3.  Hasło „neutralność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.