malico

malico (esperanto)

morfologia:

malic•o

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

	ununombro	multenombro
nominativo	malico	malicoj
akuzativo	malicon	malicojn

(1.1) złośliwość (cecha charakteru)

(1.2) złośliwość (dokuczliwe słowa lub postępki)

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Kaj tion li faris ne el malico, pri tio mi estis konvinkita, sed el principo^[1]. → A zrobił to nie ze złośliwości, o tym jestem przekonana, lecz z zasady.

(1.1) En lia akcento estis tiom da malico, ke la majoro ne respondis kaj sendecide restis stari^[2]. → W jego akcencie tyle było złośliwości, że major nie odpowiedział i bezradnie pozostał stać.

(1.2) Pri kio ni ne parolis, kara Strom? La politiko, literaturo, familiaj okazoj, societaj malicoj, konsideroj pri la vetero, kaj pri la jarcento; mallonge ĉiuj temoj estas elĉerpitaj^[3]. → O czym nie rozmawialiśmy, drogi Strom? Polityka, literatura, wydarzenia rodzinne, towarzyskie złośliwości, rozważania o pogodzie i o stuleciu; krótko mówiąc wszystkie tematy są wyczerpane.

składnia:

kolokacje:

(1.1) denaska malico → wrodzona złośliwość

(1.2) malgranda malico → mała złośliwość

synonimy:

(1.2) malicaĵo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. malicaĵo, maliculo

przym. malica

przysł. malice

związki frazeologiczne:

(1.1) pot. simia malico → małpia złośliwość • żart. malico de mortaj aferoj → złośliwość rzeczy martwych • przen. malico de sorto → złośliwość losu

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Charlotte Bronte, Jane Eyre, Część druga, INKO 2001, str. 612.
2. J. Haŝek, La brava soldato Ŝvejk, Część 4, INKO 2001, str. 55.
3. Kabe, (Kazimierz Bein), Internacia Krestiomatio, (B.Suttner, Rakonto pri spiritoj), INKO 2002.