luneta

Podobna pisownia: Luneta • lunetta

luneta (język polski)

luneta (1.1)

luneta (1.2)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opt. przyrząd optyczny do oglądania odległych obiektów, którego elementami są okular i obiektyw; zob. też luneta (optyka) w Wikipedii

(1.2) archit. część sklepienia kolebkowego, usadowionego zwykle poprzecznie do sklepienia głównego, zawierająca otwór okienny lub drzwiowy; zob. też luneta (architektura) w Wikipedii

(1.3) techn. urządzenie służące do podpierania długiego i cienkiego przedmiotu podczas obróbki w szlifierce albo tokarce

(1.4) daw. szaniec półkolisty; zob. też luneta (fortyfikacja) w Wikipedii

(1.5) daw. część obwodu koła^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. lunetka ż

przym. lunetowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. lunette

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spyglass; (1.2) lunette
• chorwacki: (1.1) dalekozor m
• czeski: (1.1) dalekohled m
• fiński: (1.1) kaukoputki
• francuski: (1.1) longue-vue ż, lunette ż
• hiszpański: (1.1) anteojo de larga vista m, catalejo m
• niemiecki: (1.1) Fernrohr n, Perspektiv n
• rosyjski: (1.1) подзорная труба
• słowacki: (1.1) ďalekohľad m
• turecki: (1.1) dürbün
• ukraiński: (1.1) підзорна труба
• węgierski: (1.1) távcső
• wietnamski: (1.1) kính viễn vọng
• włoski: (1.1) cannocchiale m

źródła:

1. Irena Bajerowa, Wpływ techniki na ewolucję języka polskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1980, s. 57.