komentarz

komentarz (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈmɛ̃ntaʃ], AS: [kõmẽntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komentarz	komentarze
dopełniacz	komentarza	komentarzy
celownik	komentarzowi	komentarzom
biernik	komentarz	komentarze
narzędnik	komentarzem	komentarzami
miejscownik	komentarzu	komentarzach
wołacz	komentarzu	komentarze

(1.1) uwaga odnośnie czegoś lub kogoś

(1.2) objaśnienie lub uzupełnienie jakiegoś tekstu bądź grafiki zamieszczone przez autora

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Komentarze nie trzymają się tematu.

(1.2) Maritain cytuje gdzieś Boccaccia, który w komentarzu do Dantego powiedział: "Poezja jest teologią"^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.2) komentarz odautorski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. komentować ndk.

rzecz. autokomentarz mrz, komentator m, komentatorka ż, komentacja ż

przym. komentatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) comment; (1.2) commentary
• arabski: (1.1) تعليق m
• białoruski: (1.1) каментарый m; (1.2) каментарый m
• duński: (1.1) kommentar w
• francuski: (1.1) commentaire m; (1.2) commentaire m
• galicyjski: (1.1) comentario m
• hebrajski: (1.1) הערה ż (heará); (1.2) פרוש m (peruš)
• hiszpański: (1.1) comentario m, aviso m; (1.2) comentario m, aclaración ż
• kaszubski: (1.1) kòmentôrz m, dopòwiedzenié n, dopòwiesc ż; (1.2) kòmentôrz m, dopòwiedzenié n, dopòwiesc ż
• kataloński: (1.1) comentari m; (1.2) comentari m
• niemiecki: (1.1) Kommentar m
• nowogrecki: (1.1) σχόλιο n, επισήμανση ż, παρατήρηση ż; (1.2) σχόλιο n, σχολιασμός m
• rosyjski: (1.1) комментарий m
• szwedzki: (1.1) kommentar w
• ukraiński: (1.1) коментар m
• węgierski: (1.2) kommentár

źródła:

1. Czesław Miłosz, Abecadło Miłosza, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.