klimatyzator

klimatyzator (język polski)

klimatyzator (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌklʲĩmatɨˈzatɔr], AS: [klʹĩmatyzator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klimatyzator	klimatyzatory
dopełniacz	klimatyzatora	klimatyzatorów
celownik	klimatyzatorowi	klimatyzatorom
biernik	klimatyzator	klimatyzatory
narzędnik	klimatyzatorem	klimatyzatorami
miejscownik	klimatyzatorze	klimatyzatorach
wołacz	klimatyzatorze	klimatyzatory

(1.1) techn. urządzenie służące do klimatyzowania pomieszczeń; zob. też klimatyzator w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jak dobrze, że w tym pomieszczeniu jest klimatyzator.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przenośny klimatyzator

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klimatyzacja ż, klima ż, klimat m, klimatyzowanie n

czas. klimatyzować ndk.

przym. klimatyzacyjny, klimatyczny

przysł. klimatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) air conditioner
• arabski: (1.1) مكيف الهواء m
• duński: (1.1) klimaanlæg n
• francuski: (1.1) climatiseur m
• hindi: (1.1) ए॰सी॰ m (ē. sī.)
• hiszpański: (1.1) climatizador m, acondicionador m
• nowogrecki: (1.1) κλιματιστικό n, ερκοντίσιον n, αιρκοντίσιον n
• rosyjski: (1.1) кондиционер m

źródła: