klimatyzacja

klimatyzacja (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˌklʲĩmatɨˈzat͡sʲja], AS: [klʹĩmatyzacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	klimatyzacja
dopełniacz	klimatyzacji
celownik	klimatyzacji
biernik	klimatyzację
narzędnik	klimatyzacją
miejscownik	klimatyzacji
wołacz	klimatyzacjo

(1.1) automatyczny system utrzymywania stałej temperatury i innych warunków klimatycznych w zamkniętym pomieszczeniu; zob. też klimatyzacja w Wikipedii

(1.2) techn. ogół urządzeń służących do klimatyzowania

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Obecnie wiele samochodów jest wyposażonych w klimatyzację.

(1.2) Nareszcie do naszej firmy weszła ekipa, która zakłada klimatyzację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) centralna klimatyzacja

synonimy:

(1.1) pot. klima

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klimatyzator m, klimat m, klima ż, klimatyzowanie n

czas. klimatyzować ndk.

przym. klimatyzacyjny, klimatyczny

przysł. klimatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Klimatisierung

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) air conditioning, air-con
• arabski: (1.1) تكييف الهواء
• baskijski: (1.1) aire girotu, klimatizazio
• duński: (1.1) aircondition w, airconditioning w, luftkonditionering w, klimaanglæg n
• francuski: (1.1) climatisation ż, conditionnement m d'air
• hebrajski: (1.1) מזוג־אויר m (mizug-awir)
• hiszpański: (1.1) aire acondicionado m, climatización ż; (1.2) climatización ż
• interlingua: (1.1) climatisation
• islandzki: (1.1) loftjöfnun ż
• jidysz: (1.1) לופֿטקילונג ż (luftkilung)
• niemiecki: (1.1) Klimatisierung ż
• nowogrecki: (1.1) κλιματισμός m
• rosyjski: (1.1) кондиционирование воздуха n, климатизация ż
• szwedzki: (1.1) luftkonditionering w
• ukraiński: (1.1) кондиціоне́р m

źródła: