jednorożec

Podobna pisownia: Jednorożec • Jednorožec • jednorožec

jednorożec (język polski)

jednorożec (1.1)

jednorożce (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔˈrɔʒɛt͡s], AS: [i ̯ednorožec], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jednorożec	jednorożce
dopełniacz	jednorożca	jednorożców
celownik	jednorożcowi	jednorożcom
biernik	jednorożca	jednorożce
narzędnik	jednorożcem	jednorożcami
miejscownik	jednorożcu	jednorożcach
wołacz	jednorożcu	jednorożce

(1.1) mit. fantastyczne stworzenie posiadające jeden róg na czole, pojawiające się w mitach i legendach; zob. też jednorożec w Wikipedii

(1.2) st.pol. nosorożec^[1][2]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jednorożca identyfikowano m.in. z nosorożcem, oryksem, elandem i kudu. Do grona możliwych pierwowzorów często zalicza się także wymarłe elasmoterium^[3].

(1.1) Masz już dziesięć lat i nadal wierzysz w świętego mikołaja? Może jeszcze mi powiesz, że wierzysz także w jednorożce i krasnoludki?

składnia:

kolokacje:

(1.1) Niewidzialny Różowy Jednorożec

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednorożność ż

przym. jednorożcowy, jednorożny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też jednorożec (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nosorożec

• angielski: (1.1) unicorn
• arabski: (1.1) حريش m
• baskijski: (1.1) adarbakar
• białoruski: (1.1) аднарог m
• bułgarski: (1.1) еднорог m
• chorwacki: (1.1) jednorog m
• czeski: (1.1) jednorožec m
• duński: (1.1) enhjørning w
• esperanto: (1.1) unikorno, unukornulo
• fiński: (1.1) yksisarvinen
• francuski: (1.1) licorne ż, unicorne m
• hiszpański: (1.1) unicornio m
• ido: (1.1) unikorno
• interlingua: (1.1) unicorne
• japoński: (1.1) ユニコーン (yunikōn)
• koreański: (1.1) 유니콘 (yunik’on)
• litewski: (1.1) vienaragis m
• łaciński: (1.1) unicornis m
• macedoński: (1.1) еднорог m
• niemiecki: (1.1) Einhorn m/n
• norweski (bokmål): (1.1) enhjørning m
• norweski (nynorsk): (1.1) einhyrning m
• nowogrecki: (1.1) μονόκερος m
• portugalski: (1.1) unicórnio m, licórnio m
• rosyjski: (1.1) единоро́г m
• słowacki: (1.1) jednorožec m
• słoweński: (1.1) samorog m
• starogrecki: (1.1) μονόκερως m/ż, καρτάζωνος m
• szwedzki: (1.1) enhörning w
• turecki: (1.1) tekboynuz
• ukraiński: (1.1) єдиноріг m
• węgierski: (1.1) unikornis, egyszarvú

źródła:

1. Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 164.
2.  Hasło „Jednorożec” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, t. 3, Instytut Języka Polskiego PAN, Wrocław-Kraków-Warszawa 1950-1962, s. 20.
3. z Wikipedii