ind

Podobna pisownia: Ind • ind.

ind (język polski)

ind (1.1)

wymowa:

IPA: [ĩnt], AS: [ĩnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ind
dopełniacz	indu
celownik	indowi
biernik	ind
narzędnik	indem
miejscownik	indzie
wołacz	indzie

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu In i liczbie atomowej 49; zob. też ind w Wikipedii

(1.2) geol. pierwszy, starszy wiek wczesnego triasu^[1], trwający 251 – 249,7 milionów lat temu; zob. też ind w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma ind?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. In

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. indowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. indium, od łac. India (Indie)^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) indium; (1.2) Induan
• arabski: (1.1) إنديوم
• białoruski: (1.1) індый m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) інд m
• bułgarski: (1.1) индий m
• czeski: (1.1) indium
• duński: (1.1) indium n
• esperanto: (1.1) indio
• francuski: (1.1) indium
• hiszpański: (1.1) indio m
• japoński: (1.1) インジウム (injiumu)
• jidysz: (1.1) אינדיום m (indjum)
• kataloński: (1.1) indi m; (1.2) Indià m
• łaciński: (1.1) indium
• łotewski: (1.1) indijs
• niderlandzki: (1.1) indium
• niemiecki: (1.1) Indium n
• rosyjski: (1.1) индий m
• rumuński: (1.1) indiu
• słoweński: (1.1) indij
• szwedzki: (1.1) indium
• ukraiński: (1.1) індій m
• włoski: (1.1) indio m

źródła:

1. Andrzej T. Solecki, Rozwój strukturalny epiwaryscyjskiej pokrywy platformowej w obszarze synklinorium północnosudeckiego, w: Żelażniewicz, A., Wojewoda, J., Cieżkowski, W., [red.] – Mezozoik i Kenozoik Dolnego Śląska, 19-36, WIND, Wrocław 2011, s. 21.
2. Hasło „ind” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

ind (język duński)

wymowa:

Dania: ['enˀ]

znaczenia:

przyimek

(1.1) do środka

odmiana:

(1) nieodm.

przykłady:

(1.1) En dværg kommer ind på et værtshus og… → Karzeł wchodzi do knajpy i…

składnia:

kolokacje:

(1.1) bilde ind • flytte ind • komme ind • logge ind

synonimy:

(1.1) indenfor

antonimy:

(1.1) ud

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. inde

źródła:

ind (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem przyrostkowy

(1.1) godny, wart

odmiana:

przykłady:

(1.1) ami – aminda → kochać – godny miłości

(1.1) puni – puninda → karać – karygodny

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. inda, malinda

rzecz. indo, indeco, senindulo

czas. indi, indigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 1.

źródła:

ind (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) zawsze^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. iener, swn. iender

por. śląski inde

uwagi:

źródła:

1.  Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 212.