humoreska

humoreska (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxũmɔˈrɛska], AS: [χũmoreska], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	humoreska	humoreski
dopełniacz	humoreski	humoresek
celownik	humoresce	humoreskom
biernik	humoreskę	humoreski
narzędnik	humoreską	humoreskami
miejscownik	humoresce	humoreskach
wołacz	humoresko	humoreski

(1.1) liter. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą

(1.2) muz. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Ta humoreska jest naprawdę zabawna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humor mrz, humorysta m, humorystka ż

przym. humorystyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Humoreske^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) хумореска ż; (1.2) хумореска ż
• rosyjski: (1.1) юмореска ż; (1.2) юмореска ż
• słowacki: (1.1) humoreska ż
• szwedzki: (1.1) humoresk w; (1.2) humoresk w
• ukraiński: (1.1) гумореска ż; (1.2) гумореска ż
• węgierski: (1.1) humoreszk; (1.2) humoreszk

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

humoreska (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. humoreska^[1]

(1.2) muz. humoreska^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humor m, humornosť ż, humoristickosť ż, humorističnosť ż, humorista m, humoristka ż

przym. humorný, humoristický

przysł. humorne, humoristicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.