graniczyć

graniczyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡrãˈɲit͡ʃɨt͡ɕ], AS: [grãńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		graniczyć
czas teraźniejszy		graniczę	graniczysz	graniczy	graniczymy	graniczycie	graniczą
czas przeszły	m	graniczyłem	graniczyłeś	graniczył	graniczyliśmy	graniczyliście	graniczyli
	ż	graniczyłam	graniczyłaś	graniczyła	graniczyłyśmy	graniczyłyście	graniczyły
	n	graniczyłom	graniczyłoś	graniczyło
tryb rozkazujący		niech graniczę	granicz	niech graniczy	graniczmy	graniczcie	niech graniczą
pozostałe formy czas przyszły m będę graniczył, będę graniczyć będziesz graniczył, będziesz graniczyć będzie graniczył, będzie graniczyć będziemy graniczyli, będziemy graniczyć będziecie graniczyli, będziecie graniczyć będą graniczyli, będą graniczyć ż będę graniczyła, będę graniczyć będziesz graniczyła, będziesz graniczyć będzie graniczyła, będzie graniczyć będziemy graniczyły, będziemy graniczyć będziecie graniczyły, będziecie graniczyć będą graniczyły, będą graniczyć n będę graniczyło, będę graniczyć będziesz graniczyło, będziesz graniczyć będzie graniczyło, będzie graniczyć czas zaprzeszły m graniczyłem był graniczyłeś był graniczył był graniczyliśmy byli graniczyliście byli graniczyli byli ż graniczyłam była graniczyłaś była graniczyła była graniczyłyśmy były graniczyłyście były graniczyły były n graniczyłom było graniczyłoś było graniczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego graniczono tryb przypuszczający m graniczyłbym, byłbym graniczył graniczyłbyś, byłbyś graniczył graniczyłby, byłby graniczył graniczylibyśmy, bylibyśmy graniczyli graniczylibyście, bylibyście graniczyli graniczyliby, byliby graniczyli ż graniczyłabym, byłabym graniczyła graniczyłabyś, byłabyś graniczyła graniczyłaby, byłaby graniczyła graniczyłybyśmy, byłybyśmy graniczyły graniczyłybyście, byłybyście graniczyły graniczyłyby, byłyby graniczyły n graniczyłobym, byłobym graniczyło graniczyłobyś, byłobyś graniczyło graniczyłoby, byłoby graniczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m graniczący, niegraniczący ż granicząca, niegranicząca graniczące, niegraniczące n graniczące, niegraniczące imiesłów przysłówkowy współczesny granicząc, nie granicząc rzeczownik odczasownikowy graniczenie, niegraniczenie

(1.1) mieć wspólną granicę, sąsiadować

(1.2) (w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego) być bliskim, być podobnym, przypominać

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIb

 

przykłady:

(1.1) Polska graniczy z Niemcami.

(1.2) Jego zachowanie graniczy z obłąkaniem.

składnia:

(1.1-2) graniczyć z + N.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sąsiadować

(1.2) zakrawać, ocierać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. granica ż, graniczenie n, ograniczenie n, ograniczanie n

czas. ograniczać ndk., ograniczyć dk.

przym. graniczny

związki frazeologiczne:

graniczyć z cudem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) border; (1.2) verge
• arabski: (1.1) تلامس ,حد ,جاور ,لامس
• białoruski: (1.1) межаваць
• bułgarski: (1.1) гранича
• dolnołużycki: (1.1) granicowaś
• duński: (1.1) grænse
• esperanto: (1.1) limi; (1.2) limi
• francuski: (1.1) faire frontière
• hiszpański: (1.1) lindar, ser limítrofe; (1.2) rayar
• jidysz: (1.1) גרענעצן זיך (grenecn zich); (1.2) גרענעצן זיך (grenecn zich)
• niemiecki: (1.1) grenzen, angrenzen; (1.2) grenzen
• nowogrecki: (1.1) συνορεύω, γειτονεύω; (1.2) αγγίζω, πλησιάζω
• rosyjski: (1.1) граничить, примыкать; (1.2) граничить, доходить
• szwedzki: (1.1) gränsa
• wilamowski: (1.1) grānca, graonca, granca; (1.2) grānca, graonca, granca

źródła: