grenzen

czasownik słaby

(1.1) graniczyć (przylegać); (1.2) graniczyć (być podobnym)
odmiana:: (1.1-2)^[1] grenz|en (grenzt), grenzte, gegrenzt (haben)
przykłady:: (1.1) Im Osten grenzt Polen an Litauen, Weißrussland und an die Ukraine. → Na wschodzie Polska graniczy z Litwą, Białorusią i Ukrainą.; (1.1) Evas Sparsamkeit grenzt an Geiz. → Oszczędność Ewy graniczy ze skąpstwem.
składnia:: (1.1) grenzen an + Akk.; (1.2) grenzen an + Akk.
kolokacje:: (1.2) an die Schweiz / die Ukraine / die Türkei grenzen • an Deutschland / Frankreich / Österreich / Portugal / Polen / Russland / Spanien grenzen; (1.2) an ein Wunder grenzen
synonimy:: (1.1) benachbart sein; (1.2) ähneln, nahekommen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. Grenze ż; przym. grenzenlos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: zobacz też: grenzen • abgrenzen • angrenzen • ausgrenzen • begrenzen • eingrenzen • entgrenzen • umgrenzen
źródła:

grenzen (język niemiecki)