gniew

Podobna pisownia: Gniew

gniew (język polski)

wymowa:

IPA: [ɟɲɛf], AS: [ǵńef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	gniew
dopełniacz	gniewu
celownik	gniewowi
biernik	gniew
narzędnik	gniewem
miejscownik	gniewie
wołacz	gniewie

(1.1) uczucie złości, silne niezadowolenie z czegoś lub kogoś; zob. też gniew (emocja) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Kamil w gniewie zdemolował własny pokój.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zrobić coś z (powodu) gniewu / w gniewie • wpaść w gniew • pałać / kipieć gniewem • wyładowywać gniew na kimś • hamować / powściągać gniew • wybuchnąć gniewem

synonimy:

(1.1) złość, wściekłość

antonimy:

(1.1) spokój

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gniewianin m, gniewianka ż, Gniew m, rozgniewanie n

czas. zagniewać, gniewać ndk.

przym. gniewny, zagniewany

przysł. gniewnie

związki frazeologiczne:

gniew bez siły – owoc zgniły • gniew nie ma rozumu • gniewu i zazdrości nie zjesz, choć połkniesz

etymologia:

prasł. *gněvъ^[1]

źródłosłów nazwisk Gniewek, Gniewko^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) mëri ż
• angielski: (1.1) anger, wrath, rage, ire
• arabski: (1.1) غضب, غيظ, حنق, حفيظة, سخط
• baskijski: (1.1) haserre, sumin, sumindura, amorru
• białoruski: (1.1) гнеў m
• bułgarski: (1.1) гняв m
• duński: (1.1) vrede w
• esperanto: (1.1) kolero
• fiński: (1.1) kiukku
• francuski: (1.1) colère ż, ire ż
• grenlandzki: (1.1) narrutsanneq, kamanneq, puffanneq, uumitsanneq
• gruziński: (1.1) სიბრაზე
• gudźarati: (1.1) ક્રોધ m (krōdha), ગુસ્સો m (gus'sō)
• hindi: (1.1) क्रोध
• hiszpański: (1.1) enfado m, enojo m, cólera ż
• irlandzki: (1.1) fearg
• islandzki: (1.1) reiði n, vonska ż
• japoński: (1.1) 怒り (いかり, ikari)
• jidysz: (1.1) בייז n (bejz), גרימצאָרן m (grimcorn), צאָרן m (corn), כּעס m (kaas)
• kaszubski: (1.1) górz m
• kataloński: (1.1) còlera ż, ràbia ż, ira ż
• litewski: (1.1) pyktis m, įniršis m
• niderlandzki: (1.1) toorn m
• niemiecki: (1.1) Zorn m, Ingrimm m
• ormiański: (1.1) զայրուց
• portugalski: (1.1) ira ż, cólera ż
• rosyjski: (1.1) гнев m, злость ż, ярость ż
• sanskryt: (1.1) क्रोध m, शिष्य m, आमर्ष m, त्यजस् n
• staroegipski: (1.1) (dšrt), (dšrw), (dšrw), (dšrw)
• szwedzki: (1.1) vrede w
• tajski: (1.1) ความโกรธ
• tamilski: (1.1) கோபம்
• telugu: (1.1) కొరకొర
• tuvalu: (1.1) ita, kaitaua
• ukraiński: (1.1) гнів m
• węgierski: (1.1) harag
• wilamowski: (1.1) cün
• włoski: (1.1) collera ż, furore m, ira ż, stizza ż
• wolof: (1.1) mer

źródła:

1.  Hasło „gniew” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 224.