eiti

czasownik

(1.1) iść (poruszać się z jednego miejsca w drugie), przemieszczać się; (1.2) chodzić; (1.3) wędrować; (1.4) (o czasie) upływać, mijać; (1.5) postępować; (1.6) (o zdarzeniu) nastąpić
odmiana:: czas teraźniejszy: lp aš einu, tu eini, jis/ji eina; lm mes einame, jūs einate, jos/jie eina; czas przeszły: lp aš ėjau, tu ėjai, jis/ji ėjo; lm mes ėjome, jūs ėjote, jos/jie ėjo; czas przyszły: lp aš eisiu, tu eisi, jis/ji eis; lm mes eisime, jūs eisite, jos/jie eis
przykłady:: (1.1) Aš einu į mokyklą. → Ja idę do szkoły.; (1.1) Ji eina iš miško. → Ona idzie z lasu.
składnia:: eiti į (iść do/w/ku czemuś) +B.; eiti iš (iść z) +D.; eiti su (iść z) +N.
kolokacje:: (1.1) eiti pėsčiomis → iść pieszo • eiti į pragarą → iść do piekła • eiti savo keliu → iść swoją drogą
synonimy:: (1.1) judėti, linguoti, suptis, persikelti
antonimy:: (1.1) stovėti
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: czas. apeiti, ateiti, įeiti, išeiti, nueiti, paeiti, pareiti, pereiti, prieiti, sueiti, užeiti
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

eiti (język litewski)