- wymowa:
- IPA: [ɛˈɡɔjism̥], AS: [egoi ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯ ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) filoz. psych. postawa życiowa cechująca się przedkładaniem własnego dobra lub korzyści ponad wszystko inne; zob. też egoizm w Wikipedii
- (1.2) pot. pejor. dbanie tylko o siebie, o własną wygodę
- odmiana:
- (1.1-2) blm[1],
- przykłady:
- (1.2) Rodzice byli tak zaślepieni, że nie dostrzegali egoizmu swojej pociechy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) miłość własna, samolubstwo, sobkostwo
- antonimy:
- (1.1) altruizm
- hiperonimy:
- (1.1) egocentryzm
- hiponimy:
- (1.2) prywata
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. egoista m, egoistka ż
- przym. egoistyczny
- przysł. egoistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Hasło „egoizm” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 828.
Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.