dyb

rzeczownik, rodzaj nijaki

przymiotnik

(2.1) głęboki; (2.2) przen. głęboki
odmiana:: (1) et dyb, dybet, dyb, dybene; (2) dyb, dybt, dybe; st. wyższy dybere; st. najwyższy dybest
przykłady:: (1.1) I havets dyb lever dyrene i totalt mørke. → W głębi morza zwierzęta żyją w całkowitej ciemności.; (2.1) Jeg spiste ærtesuppen fra en dyb tallerken. → Zjadłam grochówkę z głębokiego talerza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:: (2.1) lav
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. dybde w
związki frazeologiczne:
etymologia:: (1) st.nord. djúp; (2) st.nord. djúpr
uwagi:: por. dybde → głębokość
źródła:

Remove ads

dyb (język duński)