dwutlenek węgla

wymowa:: IPA: [dvuˈtlɛ̃nɛɡ ˈvɛ̃ŋɡla], AS: [dvutlẽneg vẽŋgla], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • udźw. międzywyr. ^?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) chem. C O₂, związek nieorganiczny, bezbarwny, bezwonny i niepalny gaz, produkt spalania i oddychania, wykorzystywany przez rośliny w procesie fotosyntezy; zob. też dwutlenek węgla w Wikipedii
odmiana:: (1.1) związek rządu;
przykłady:: (1.1) W laboratorium najłatwiej wytworzyć dwutlenek węgla poprzez prażenie węglanu wapnia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) ditlenek węgla, tlenek węgla(IV)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:: (1.1) suchy lód
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: zobacz też: tlenek węgla • podtlenek węgla
tłumaczenia:

angielski: (1.1) carbon dioxide
arabski: (1.1) ثنائي أكسيد الكربون m
baskijski: (1.1) karbono dioxido
bengalski: (1.1) কার্বন ডাই অক্সাইড (kārvana ḍāi aksāiḍa)
białoruski: (1.1) дыяксід вугляроду m, двухвокіс вугляроду m
duński: (1.1) karbondioxid w/n, kuldioxid w/n, kultveilte w
esperanto: (1.1) karbona dioksido, karbonata anhidrido
fiński: (1.1) hiilidioksidi
francuski: (1.1) dioxyde de carbone m
hiszpański: (1.1) dióxido de carbono m
japoński: (1.1) 二酸化炭素(にさんかたんそ) (nisankatanso)
łaciński: (1.1) carbonii dioxidum, dioxidum carbonis, dioxydum carbonis
niemiecki: (1.1) Kohlendioxid n
norweski (bokmål): (1.1) karbondioksid n, kulldioksid n, køldioksid n
norweski (nynorsk): (1.1) koldioksid n, karbondioksid n
nowogrecki: (1.1) διοξείδιο του άνθρακα n
rosyjski: (1.1) двуокись углерода ż, углекислый газ m, pot. углекислота ż
słowacki: (1.1) oxid uhličitý m, kysličník uhličitý m
szwedzki: (1.1) koldioxid w
węgierski: (1.1) szén-dioxid
włoski: (1.1) biossido di carbonio m, diossido di carbonio m

dwutlenek węgla (język polski)