double

double (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈdʌbl/

wymowa amerykańska^?/i

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sobowtór

(1.2) dubler

(1.3) sport. debel

(1.4) karc. w brydżu: kontra

przymiotnik

(2.1) podwójny

przysłówek

(3.1) podwójnie

czasownik

(4.1) podwoić (się)

(4.2) karc. w brydżu: kontrować

(4.3) pełnić również inną funkcję

odmiana:

przykłady:

(1.2) Putin is rumored to have many doubles. → O Putinie mówią, że ma wielu dublerów.

(2.1) The closet has double doors. → Szafa ma podwójne drzwi.

(2.1) Give me a double serving of mashed potatoes. → Nałóż mi podwójną porcję purée.

składnia:

(4.3) double as

kolokacje:

(2.1) double offset wrench, double bass, double-dealing, double-pocket, double whisky

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. doubly

czas. redouble

rzecz. redouble

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. duplus

uwagi:

źródła:

double (język francuski)

wymowa:

IPA: [dubl] ​^?/i

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podwojony, podwójny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) podwojenie

(2.2) kopia, duplikat

(2.3) sport. debel

(2.4) sobowtór

przysłówek

(3.1) podwójnie

liczebnik mnożny

(4.1) podwójny^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. doubler

rzecz. doublage m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. duplus

uwagi:

źródła:

1. Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 33, PB 2793/70.