dialektyk

dialektyk (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialektyk	dialektycy
dopełniacz	dialektyka	dialektyków
celownik	dialektykowi	dialektykom
biernik	dialektyka	dialektyków
narzędnik	dialektykiem	dialektykami
miejscownik	dialektyku	dialektykach
wołacz	dialektyku	dialektycy

(1.1) filoz. zwolennik teorii filozoficznej, która za nadrzędne prawo uznaje rozwój przez przeciwieństwa^[1]

(1.2) ktoś, kto umiejętnie posługuje się rozumowaniem, w którym wyciąga się wnioski ze sprzeczności^[1]

(1.3) pot. ktoś biegły w dyskusji

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektyka ż

przym. dialektyczny, dialektalny

przysł. dialektycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дыялектык m; (1.3) дыялектык m
• interlingua: (1.1) dialectico
• rosyjski: (1.1) диалектик m
• ukraiński: (1.1) діалектик m; (1.2) діалектик m
• włoski: (1.1) dialettico m; (1.3) dialettico m

źródła:

1. Radosław Pawelec Młodzieżowy słownik wyrazów obcych i trudnych, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 2003, ISBN 83-7156-981-5, s. 160