darzyć

darzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdaʒɨt͡ɕ], AS: [dažyć] ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		darzyć
czas teraźniejszy		darzę	darzysz	darzy	darzymy	darzycie	darzą
czas przeszły	m	darzyłem	darzyłeś	darzył	darzyliśmy	darzyliście	darzyli
	ż	darzyłam	darzyłaś	darzyła	darzyłyśmy	darzyłyście	darzyły
	n	darzyłom	darzyłoś	darzyło
tryb rozkazujący		niech darzę	darz	niech darzy	darzmy	darzcie	niech darzą
pozostałe formy czas przyszły m będę darzył, będę darzyć będziesz darzył, będziesz darzyć będzie darzył, będzie darzyć będziemy darzyli, będziemy darzyć będziecie darzyli, będziecie darzyć będą darzyli, będą darzyć ż będę darzyła, będę darzyć będziesz darzyła, będziesz darzyć będzie darzyła, będzie darzyć będziemy darzyły, będziemy darzyć będziecie darzyły, będziecie darzyć będą darzyły, będą darzyć n będę darzyło, będę darzyć będziesz darzyło, będziesz darzyć będzie darzyło, będzie darzyć czas zaprzeszły m darzyłem był darzyłeś był darzył był darzyliśmy byli darzyliście byli darzyli byli ż darzyłam była darzyłaś była darzyła była darzyłyśmy były darzyłyście były darzyły były n darzyłom było darzyłoś było darzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego darzono tryb przypuszczający m darzyłbym, byłbym darzył darzyłbyś, byłbyś darzył darzyłby, byłby darzył darzylibyśmy, bylibyśmy darzyli darzylibyście, bylibyście darzyli darzyliby, byliby darzyli ż darzyłabym, byłabym darzyła darzyłabyś, byłabyś darzyła darzyłaby, byłaby darzyła darzyłybyśmy, byłybyśmy darzyły darzyłybyście, byłybyście darzyły darzyłyby, byłyby darzyły n darzyłobym, byłobym darzyło darzyłobyś, byłobyś darzyło darzyłoby, byłoby darzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m darzący, niedarzący ż darząca, niedarząca darzące, niedarzące n darzące, niedarzące imiesłów przymiotnikowy bierny m darzony, niedarzony darzeni, niedarzeni ż darzona, niedarzona darzone, niedarzone n darzone, niedarzone imiesłów przysłówkowy współczesny darząc, nie darząc rzeczownik odczasownikowy darzenie, niedarzenie

(1.1) czuć do kogoś coś, mieć w stosunku do kogoś jakieś uczucie lub przekonanie

(1.2) przest. obdarowywać kogoś czymś

odmiana:

^[1] koniugacja VIb

 

przykłady:

(1.1) Darzę ją wielkim szacunkiem.

(1.1) Darzy go umiarkowanym zaufaniem.

składnia:

(1.1) darzyć B. N., nie darzyć D. N.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nadarzyć, przydarzyć, darować, darowywać

rzecz. darzenie n, dar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feel sth towards sb

źródła:

1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.