cofać

cofać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈt͡sɔfat͡ɕ], AS: [cofać] ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przesuwać coś do tyłu, w poprzednie miejsce

(1.2) odwoływać coś

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) pot. przesuwać się pojazdem do tyłu

czasownik zwrotny niedokonany cofać się

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		cofać
czas teraźniejszy		cofam	cofasz	cofa	cofamy	cofacie	cofają
czas przeszły	m	cofałem	cofałeś	cofał	cofaliśmy	cofaliście	cofali
	ż	cofałam	cofałaś	cofała	cofałyśmy	cofałyście	cofały
	n	cofałom	cofałoś	cofało
tryb rozkazujący		niech cofam	cofaj	niech cofa	cofajmy	cofajcie	niech cofają
pozostałe formy czas przyszły m będę cofał, będę cofać będziesz cofał, będziesz cofać będzie cofał, będzie cofać będziemy cofali, będziemy cofać będziecie cofali, będziecie cofać będą cofali, będą cofać ż będę cofała, będę cofać będziesz cofała, będziesz cofać będzie cofała, będzie cofać będziemy cofały, będziemy cofać będziecie cofały, będziecie cofać będą cofały, będą cofać n będę cofało, będę cofać będziesz cofało, będziesz cofać będzie cofało, będzie cofać czas zaprzeszły m cofałem był cofałeś był cofał był cofaliśmy byli cofaliście byli cofali byli ż cofałam była cofałaś była cofała była cofałyśmy były cofałyście były cofały były n cofałom było cofałoś było cofało było forma bezosobowa czasu przeszłego cofano tryb przypuszczający m cofałbym, byłbym cofał cofałbyś, byłbyś cofał cofałby, byłby cofał cofalibyśmy, bylibyśmy cofali cofalibyście, bylibyście cofali cofaliby, byliby cofali ż cofałabym, byłabym cofała cofałabyś, byłabyś cofała cofałaby, byłaby cofała cofałybyśmy, byłybyśmy cofały cofałybyście, byłybyście cofały cofałyby, byłyby cofały n cofałobym, byłobym cofało cofałobyś, byłobyś cofało cofałoby, byłoby cofało imiesłów przymiotnikowy czynny m cofający, niecofający ż cofająca, niecofająca cofające, niecofające n cofające, niecofające imiesłów przymiotnikowy bierny m cofany, niecofany cofani, niecofani ż cofana, niecofana cofane, niecofane n cofane, niecofane imiesłów przysłówkowy współczesny cofając, nie cofając rzeczownik odczasownikowy cofanie, niecofanie

(3.1) przesuwać się do tyłu, wracać w poprzednie miejsce

(3.2) uchylać się, wzdragać się

odmiana:

(1-2) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Oparzyłem się i natychmiast cofnąłem rękę.

(1.1) Żeby wyjechać z garażu, musiałem cofnąć samochód.

(1.2) Jeśli nie spełnisz warunków, to cofnę swoją obietnicę.

(1.2) Cofam moje oskarżenie, bo źle cię oceniłem.

(2.1) Kiedy cofałem, zderzyłem się z innym samochodem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wycofywać, wycofywać się, dk. cofnąć, cofnąć się, wycofać, wycofać się

przym. cofnięty, zacofany

rzecz. wycofanie n, cofanie n, cofnięcie, cofka

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. zaufen^[1]

uwagi:

(1.1) sformułowanie cofać się do tyłu jest błędem językowym (pleonazm).

tłumaczenia:

• albański: (2.1) zmbrapsem
• angielski: (1.2) withdraw, take back
• azerski: (3.1) geriləmək
• czeski: ustupovat
• duński: (1.1) tage/trække tibage
• interlingua: (1.1) disdicer
• kaszubski: (1.2) copac
• szwedzki: (1.1) flytta bakåt, flytta tillbaka, dra tillbaka, backa; (1.2) dra tillbaka, ta tillbaka, återta, återkalla, upphäva; (2.1) backa, köra bakåt, köra tillbaka; (3.1) dra sig tillbaka, gå tillbaka, gå bakåt, backa, retirera, rygga; (3.2) dra sig tillbaka, dra sig för, backa, rygga
• wilamowski: (1.1) cöwa, cyryk

źródła:

1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 45-46.