błagać

błagać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbwaɡat͡ɕ], AS: [bu̯agać] ^ⓘ

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) żarliwie, usilnie prosić

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		błagać
czas teraźniejszy		błagam	błagasz	błaga	błagamy	błagacie	błagają
czas przeszły	m	błagałem	błagałeś	błagał	błagaliśmy	błagaliście	błagali
	ż	błagałam	błagałaś	błagała	błagałyśmy	błagałyście	błagały
	n	błagałom	błagałoś	błagało
tryb rozkazujący		niech błagam	błagaj	niech błaga	błagajmy	błagajcie	niech błagają
pozostałe formy czas przyszły m będę błagał, będę błagać będziesz błagał, będziesz błagać będzie błagał, będzie błagać będziemy błagali, będziemy błagać będziecie błagali, będziecie błagać będą błagali, będą błagać ż będę błagała, będę błagać będziesz błagała, będziesz błagać będzie błagała, będzie błagać będziemy błagały, będziemy błagać będziecie błagały, będziecie błagać będą błagały, będą błagać n będę błagało, będę błagać będziesz błagało, będziesz błagać będzie błagało, będzie błagać czas zaprzeszły m błagałem był błagałeś był błagał był błagaliśmy byli błagaliście byli błagali byli ż błagałam była błagałaś była błagała była błagałyśmy były błagałyście były błagały były n błagałom było błagałoś było błagało było forma bezosobowa czasu przeszłego błagano tryb przypuszczający m błagałbym, byłbym błagał błagałbyś, byłbyś błagał błagałby, byłby błagał błagalibyśmy, bylibyśmy błagali błagalibyście, bylibyście błagali błagaliby, byliby błagali ż błagałabym, byłabym błagała błagałabyś, byłabyś błagała błagałaby, byłaby błagała błagałybyśmy, byłybyśmy błagały błagałybyście, byłybyście błagały błagałyby, byłyby błagały n błagałobym, byłobym błagało błagałobyś, byłobyś błagało błagałoby, byłoby błagało imiesłów przymiotnikowy czynny m błagający, niebłagający ż błagająca, niebłagająca błagające, niebłagające n błagające, niebłagające imiesłów przymiotnikowy bierny m błagany, niebłagany błagani, niebłagani ż błagana, niebłagana błagane, niebłagane n błagane, niebłagane imiesłów przysłówkowy współczesny błagając, nie błagając rzeczownik odczasownikowy błaganie, niebłaganie

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Sandra, udając ciężko przestraszoną, od razu zaczęła przepraszać Stasia błagając, aby wszystko jej wybaczył^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) błagać o pomoc • błagać o przebaczenie

synonimy:

(1.1) upraszać, nalegać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błaganie n, przebłaganie n, przebłagiwanie n, wybłaganie n, wybłagiwanie n, ubłaganie n, ubłagiwanie n

przym. błagający, błagany, błagalny

czas. przebłagać dk., przebłagiwać ndk., ubłagać dk., ubłagiwać ndk., wybłagać dk., wybłagiwać ndk.

związki frazeologiczne:

błagać na wszystkie świętości

etymologia:

st.czes. blahati → wielbić^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beseech, supplicate, plead
• baskijski: (1.1) erregutu, arrenka eskatu, otoiztu
• białoruski: (1.1) маліць, умаляць, упрошваць
• duński: (1.1) bede, bønfalde
• francuski: (1.1) supplier, implorer
• hiszpański: (1.1) rogar
• interlingua: (1.1) deprecar, obsecrar, rogar, supplicar, implorar
• jidysz: (1.1) באַשווערן (baszwern), בעטן רחמים (betn rachmim)
• kataloński: (1.1) implorar
• litewski: (1.1) maldauti
• łaciński: (1.1) oro, imploro, deprecor, exoro, supplico, comprecor, obsecro
• nowogrecki: (1.1) ικετεύω
• rosyjski: (1.1) умоля́ть
• ukraiński: (1.1) благати
• włoski: (1.1) implorare, supplicare

źródła:

1. Wiesław Koluch, Z pamiętnika polskiego najemnika, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2.  Hasło „błagać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.