ausbrechen

wymowa:: IPA: [ˈaʊsˌbʀɛçn] ^?/i IPA: [ˌbʀaːχ ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌbʀɔχn̩]; ^?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wyłamywać, wyłamać; (1.2) zwracać, zwrócić, zwymiotować; (1.3) wyłamywać się, wyłamać się, uciekać, uciec; (1.4) wybuchać, wybuchnąć (o chorobie, wulkanie itp.)
odmiana:: (1.1-2)^[1] ausbrech|en (bricht aus), brach aus, ausgebrochen (haben)^[2]; (1.3-4)^[1] ausbrech|en (bricht aus), brach aus, ausgebrochen (sein)^[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. Ausbruch m
związki frazeologiczne:: in Tränen ausbrechen
etymologia:
uwagi:: zobacz też: brechen • abbrechen • anbrechen • aufbrechen • ausbrechen • auseinanderbrechen • durchbrechen • einbrechen • entzweibrechen • erbrechen • hereinbrechen • herausbrechen • herunterbrechen • hervorbrechen • losbrechen • niederbrechen • radbrechen • umbrechen • unterbrechen • verbrechen • wegbrechen • zusammenbrechen
źródła:

ausbrechen (język niemiecki)