Ausbruch

Ausbruch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈaʊ̯sˌbʀʊχ] lm IPA: [ˈaʊ̯sˌbʀʏçə]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Ausbruch	die Ausbrüche
dopełniacz	des Ausbruchs des Ausbruches	der Ausbrüche
celownik	dem Ausbruch	den Ausbrüchen
biernik	den Ausbruch	die Ausbrüche

(1.1) wybuch

odmiana:

(1.1)^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausbrechen n, Ausbrecher m, Ausbrecherin ż

czas. ausbrechen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim